"Osiecka". Podsumowujemy serial, uzupełniamy historię poetki (Magazyn bardzo kulturalny/Trójka)
Trójka|Magazyn Bardzo Kulturalny
"Nie żałuję". Magazyn bardzo kulturalny
2021-02-28, 17:02 | aktualizacja 2021-02-28, 21:02
"Nie żałuję" – to tytuł tekstu Agnieszki Osieckiej, a zarazem wieczoru jej piosenek z muzyką i w reżyserii Jerzego Satanowskiego, którego premiera odbyła się 12 lipca 1997 roku w Teatrze Atelier w Sopocie. Było to pierwsze Lato Teatralne po odejściu poetki.
Tym wydaniem MBK próbujemy podsumować serial TVP 1 "Osiecka", uzupełniając historię Agnieszki Osieckiej o to, co dla nas – dla Trójki – najważniejsze. Z powodów zrozumiałych (serial, przypominamy, liczył zaledwie trzynaście 45-minutowych odcinków, a obejmował ponad 40 lat życia jego głównej bohaterki), oba ważne w życiu artystycznym Agnieszki Osieckiej etapy nie mogły były znaleźć się w serialu w sposób satysfakcjonujący.
Posłuchaj
50:07
Dodaj do playlisty
Magdalena Popławska fot. TVP Jest jeszcze jeden powód – mniej oczywisty – praca w radiu nie należy do najbardziej atrakcyjnych z wizualnego oraz dramaturgicznego punktu widzenia, a sopocki etap – ostatni, bardzo intensywny w życiu Agnieszki Osieckiej, mógłby posłużyć za scenariusz długometrażowego filmu raczej dokumentalnego, a nie fabularnego, także ze względu na osoby, które na tym etapie życia towarzyszyły Agnieszce Osieckiej i które wciąż są aktywne, jak Jerzy Satanowski, Andre Hubner-Ochodlo i Barbara Wiszniewska – prezes Fundacji Teatru Atelier im. Agnieszki Osieckiej.
Kadr z serialu "Osiecka". Eliza Rycembel jako Agnieszka Osiecka oraz Mikołaj Roznerski jako Wojciech FrykowskiNie próbując nadal recenzować serialu, tym bardziej włączać się w polemiki, z jakimi się spotkał, rozmawiamy z Pawłem Sztompke – redaktorem muzycznym PR3 w latach 1977-96, który miał okazję spotykać się w Trójce z Agnieszką Osiecką, oraz jej długoletnim przyjacielem – redaktorem Janem Borkowskim. O tamtych czasach, czasach młodości Agnieszki Osieckiej i jej radiowych doświadczeniach, niewiele już osób może dzisiaj opowiedzieć. Niewiele też mamy okazji, by do tego etapu jej życia powracać, choć tak często pojawia się fraza: "Zapraszamy do studia imienia Agnieszki Osieckiej".
Paweł Sztompke
Imię to związało się nieodłącznie od roku 1997 także z Teatrem Atelier w Sopocie i z Konkursem na Interpretacje (jej) Piosenek. Agnieszka Osiecka przyprowadzona do Atelier przez Jacka Burasa, tłumacza z języka niemieckiego, w 1994 roku, spędziła z sopockim teatrem ostatnie trzy lata swojego życia.
Latem 1995 roku MBK pojawił się po raz pierwszy na Wybrzeżu po to, by transmitować spotkanie z jego artystami z… Opery Leśnej w Sopocie. 26 sierpnia trwała próba koncertu festiwalowego, a jednym z naszych gości była Agnieszka Osiecka. To było lato "Wilków" wg Singera, jej spektaklu muzycznego w Teatrze Atelier. Towarzyszył jej naturalnie współtwórca teatru, reżyser, pieśniarz, dyrektor Andre Hubner-Ochodlo (historię ich znajomości opowiadaliśmy wielokrotnie już w MBK).
André Ochodlo & Odem's Trio w Muzycznym Studiu Polskiego Radia im. Agnieszki Osieckiej
Do tego wydania wybraliśmy kilka fragmentów z tamtego spotkania.
Ponownie pojawiliśmy się w Sopocie i także w Operze Leśnej 20 lipca 1996 roku. I znów trwała próba, tym razem koncertu dla Franciszka Walickiego – "ojca chrzestnego polskiego rocka". Agnieszka Osiecka była właśnie po premierze swojego spektaklu na podstawie Albeego pod tytułem "Apetyt na śmierć". Była autorką songów, podobnie jak do "Do dna" Ludmiły Pietruszewskiej (premiera odbyła się, kiedy Agnieszki Osieckiej już nie było). Tłumaczyła również songi Mordechaja Gebirtiga dla Andre Ochodlo i przekazała mu swoją ostatnią sztukę – "Darcie pierza". Co ważne, w 1996 roku ukazała się jej książka – "Na początku był negatyw". I o niej również zdążyłyśmy zamienić kilka słów. Agnieszka Osiecka była bowiem, podobnie, jak przed rokiem, gościem MBK.
W kilka miesięcy później, 7 marca 1997 roku, Agnieszka Osiecka odeszła.
Tę historię, poszerzoną o pewne szczegóły, chcielibyśmy opowiadać i opowiadać, tak długo, jak długo to będzie to możliwe. Czy ta opowieść dla kogoś jeszcze, poza nami, ma sens? A może otrzymaliśmy od losu "w prezencie" szczególną "misję", by ją wciąż na nowo opowiadać…
"Nie żałuję" – pod tym hasłem – prezentujemy jeszcze jedno w tym roku wydanie lutowe MBK.
W finale zapraszamy, wraz z Markiem Kochanem, na premierę jego sztuki "Planeta Heweliusz" na Scenie Teatralnej Trójki. To znów okazja, by wrócić na Wybrzeże w 26 lat od pierwszej wyprawy MBK nad Zatokę Gdańską.
***
Tytuł audycji: Magazyn bardzo kulturalny
Autorzy audycji: Barbara Marcinik, Piotr Majewski, Katarzyna Cygler
Data emisji: 28.02.2021
Godzina emisji: 16.07
***
Tekst: Barbara Marcinik