Zdjęcia Tadeusza Rolkego w Zodiaku. Pierwsza wystawa po śmierci artysty
W Warszawie można obejrzeć pierwszą indywidualną wystawę zdjęć Tadeusza Rolkego po jego śmierci. "Dzień bez kalendarza" to wybór prac z ostatniego, nieukończonego projektu artysty. Wystawa przybliża relacje fotografa z ważnymi dla niego artystkami, producentkami i przyjaciółkami.
Zdjęcia Tadeusza Rolkego na wystawie "Dzień bez kalendarza"
Foto: Beata Zawrzel/REPORTER/East News
"Dzień bez kalendarza" jest zarówno tytułem wystawy, jak i ostatniego nieukończonego projektu, który Tadeusz Rolke tworzył przez ostatni rok swojego życia. Fotografie dokumentują wyprawy artysty do pięciu polskich miejscowości: Sierpca, Nowego Miasta nad Pilicą, Warszawy, Błonia oraz Kołbieli.
Wystawę w można oglądać od 14 listopada do 18 stycznia 2026 r. w Zodiaku Warszawskim Pawilonie Architektury.
"Dzień bez kalendarza". Wystawa zdjęć Tadeusza Rolkego
Kuratorka wystawy Olga Guzik-Podlewska mówiła w rozmowie z Polską Agencją Prasową, że są to improwizacje w przestrzeni, przedstawiające ważne dla artysty osoby - jego przyjaciółki i artystki. - To nie tyle zdjęcia portretowe, co sytuacyjne, ale przedstawiające postać ludzką w centrum. To także gry z przestrzenią w różnych miastach - dodała.
- Dokonując wyboru dzieł opierałam się głównie o fotografie, które Tadeusz Rolke tytułował w ostatnich miesiącach życia. To jego skojarzenia, bardzo niedosłowne tytuły. Zależało mi, żeby publiczność mogła się z nimi zapoznać, dlatego na wystawie prezentujemy robocze wydruki fotografii, na których widnieją odręczne notatki Tadeusza Rolkego - tłumaczyła Guzik-Podlewska.
Ekspozycję uzupełniają fotografie Rolkego pochodzące z lat 1956-2024, wybrane przez kuratorkę, znajdujące się w dialogu z pracami z cyklu "Dzień bez kalendarza". Każda z 14 fotografii jest zaprezentowana w zestawieniu z kilkoma, wybranymi pracami artysty, pochodzącymi z archiwum.
Tadeusz Rolke
Tadeusz Rolke urodził się 24 maja 1929 roku, a zmarł 14 lipca 2025 roku. Podczas wojny był członkiem Szarych Szeregów, w powstaniu warszawskim - łącznikiem na Sadybie. Po wojnie rozpoczął studia na historii sztuki. Zasłynął dzięki fotografii reportażowej i modowej. Fotografował takich artystów jak m.in. Andrzej Wajda, Zbigniew Cybulski, Tadeusz Konwicki, Kalina Jędrusik, Ewa Demarczyk czy Wojciech Fangor.
Rozpoczął pracę w tygodniku "Stolica", następnie w miesięczniku "Polska". W 1970 roku wyemigrował i osiadł w Hamburgu, gdzie spędził 10 lat i gdzie zrealizował swój najdłuższy cykl fotograficzny o funkcjonowaniu jednego z największych w Europie targowisk pt. "Fischmarkt". Powrócił na stałe do Polski w latach 80. Współpracował z tygodnikami "Wprost" i "Magazynem Gazety Wyborczej".
Był wykładowcą w Warszawskiej Szkole Fotografii i na Wydziale Dziennikarstwa Uniwersytetu Warszawskiego. Jego prace prezentowano na wystawach m.in. w Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski w Warszawie, Fundacji Galerii Foksal w Warszawie, MOCAK Muzeum Sztuki Współczesnej w Krakowie, Centralnej Akademii Dramatycznej w Pekinie, Centrum Historii Miejskiej we Lwowie, Sesc Consolaçao w Sao Paulo, Chińskim Narodowym Muzeum Sztuki w Pekinie, Domu Spotkań z Historią w Warszawie, Centrum Spotkania Kultur w Lublinie, Galerii Le Guern w Warszawie.
Ewelina Kołaczek, PAP