Krótka historia budynku Nakagin Capsule Tower

  • Facebook
  • Twitter
  • Wykop
  • Mail
Krótka historia budynku Nakagin Capsule Tower
Nakagin Capsule Tower - budynek, którego już nie maFoto: Anna Dudzińska

Opowieści o dobrze zaprojektowanym budynku - Nakagin Capsule Tower. Towarzyszy im zaproszenie na wystawę w Muzeum Architektury we Wrocławiu, gdzie można oglądać ekspozycję, której tematem jest nietrwałość.

W kolejnym odcinku cyklu "Dobrze Zaprojektowane" Anna Dudzińska zajęła się jednym z najsłynniejszych budynków świata - Nakagin Capsule Tower. 4 października 2022 roku zniknął on z powierzchni ziemi.


Posłuchaj

5:14
Krótka historia budynku Nakagin Capsule Tower (Dobrze Zaprojektowane / Trójka)
+
Dodaj do playlisty
+

 

Opowieść o budynku, którego już nie ma

Nakagin Capsule Tower został starannie rozebrany. Nie pomogły protesty miłośników architektury, badaczek, mieszkańców i architektek. Wieżowiec zaprojektowany pół wieku wcześniej przez Kishō Kurokawę został wymazany z krajobrazu tokijskiej dzielnicy Ginza.


Nakagin Capsule Tower Nakagin Capsule Tower (ot. Anna Dudzińska)

Opowieści o tokijskim budynku towarzyszy tym razem zaproszenie na wystawę "Schinchintaisa. Procesy zanikania" w Muzeum Architektury we Wrocławiu. Można tam oglądać ekspozycję, której tematem jest nietrwałość. 


Nakagin Capsule Tower (fot. Anna Dudzińska) Nakagin Capsule Tower (fot. Anna Dudzińska)

Ekspozycja obejmuje serię prac graficznych Kishō Kurokawy ze zbiorów Muzeum Architektury, obrazy wrocławskich artystek Anny Kołodziejczyk i Danieli Tagowskiej, fotografie, video, dokumenty, publikacje oraz autorskie modele wieżowca Nakagin Capsule Tower. Aranżacyjne ramy ekspozycji tworzy architektoniczna instalacja zaprojektowana przez Macieja Siudę, nawiązująca do założeń teoretycznych metabolizmu. Do powstania wystawy przyczynili się także: Małgorzata Devosges-Cuber, Michał Duda, Adrianna Gruszka i Misia Siennicka. 



- Proszę sobie wyobrazić drzewo lub budynek, który stara się być jak drzewo - mówi Maciej Siuda, architekt - Ma bardzo mocny pień i trzon i obrośnięty hubami. Te huby to kapsuły, których jest 140. W przypadku tego budynku są one wymienialnymi elementami - opisuje już nieistniejący budynek.

Te kapsuły przypominające huby na pniu drzewa miały być wymienione po 25 latach, ale tak nigdy się nie stało. A po pół wieku budynek rozebrano.

- Ten budynek dopełnił ideę metabolistycznej teorii architektonicznej - kontynuuje Maciej Siuda. - W momencie kiedy wypełnił swoją funkcję i przestał być przydatny, a jego stan techniczny stał się niewystarczający, robi miejsce na nową architekturę. W ten sposób zamyka cały cykl architektoniczny - podsumowuje.



Przeczytaj także:


Wystawę "Schinchintaisa. Procesy zanikania" w Muzeum Architektury we Wrocławiu można oglądać do 13 kwietnia. 

***

Tytuł audycji: Dobrze Zaprojektowane
Autorka: Anna Dudzińska
Data emisji: 22.01.2025
Godzina emisji: 11.30

dm/kor

Polecane