"Pobojowisko": powieść o miłości i nienawiści, czyli chłodny romantyzm

Posłuchaj

"Pobojowisko": powieść o miłości i nienawiści, czyli chłodny romantyzm (Do południa/Trójka)

Dodaj do playlisty

Dodaj do playlisty

Nowa Fundlandia, rok 1940. Młody katolik Wish Furey zarabia na życie, podróżując z objazdowym kinem po północnym wybrzeżu wyspy. W Cove, jednej z protestanckich osad rybackich, chłopak zakochuje się z wzajemnością w Sadie Parsons, dziewczynie zdającej się nie przystawać do oczekiwań purytańskiego środowiska, w którym dorasta.

Narastający konflikt między Wishem a rodziną Parsonsów - uprzedzoną wobec katolickiego zalotnika - ostatecznie sprawia, że chłopak ucieka z Cove jako złodziej i niedoszły morderca, a Sadie opuszcza rodzinną osadę, żeby odnaleźć ukochanego w stolicy wyspy, St. John's. Dziewczyna nie zdaje sobie sprawy, jak wiele lat przyjdzie jej czekać na kolejne spotkanie z Wishem.

Rozmowy o literaturze "Z najwyższej półki" >>>

Snując historię wyklętej miłości, Crummey zaplata misterną sieć powiązań między pozornie nieistotnymi szczegółami, a czyniąc wydarzenia II wojny światowej jedną z osi fabuły, niezwykle przenikliwie zwraca uwagę na kwestię osobistej odpowiedzialności człowieka za otaczające go zło. Czy można odnaleźć związki między złą myślą a wybuchem bomby w Nagasaki? Okazuje się, że tak.

Michael Crummey to 49-letni poeta i pisarz pochodzący z Nowej Fundlandii. Ta wyspa leży na Oceanie Atlantyckim. Jest częścią najmłodszej kanadyjskiej prowincji. Jest także stale obecna w twórczości autora. Jak ją przedstawia pisarz? Zapytaliśmy o to Michała Alenowicza, tłumacza Crummeya. Człowieka, który by powieści Kanadyjczyka ukazywały się po polsku, założył wydawnictwo.

- Wspólnym mianownikiem we wszystkich jego książkach jest obraz ziemi niezwykle surowej i niezwykle niegościnnej. Ziemi nierozerwalnie złączonej z morzem. W Nowej Fundlandii niewiele osad ludzkich pojawiło się w głębi lądu, ponieważ ludzie przez setki lat parali się tam połowem dorszy. Była to podstawa ich bytu. W "Pobojowisku" Crummey pozostaje przy pełnym realizmie, przedstawia wyspę jako krainę srogą i nieprzyjazną. To kraina, gdzie żyją ludzie prawdziwi, z krwi i kości. Uparci, nieugięci, którzy również nie boją się marzyć o lepszym jutrze. To widać w twórczości Crummeya. To taki chłodny romantyzm - opowiada gość Michała Nogasia.

Zapraszamy do wysłuchania całej audycji przygotowanej przez Michała Nogasia.

Zapraszamy też na profil "Z najwyższej półki" na Facebooku >>>

"Do południa" na antenie Trójki od poniedziałku do czwartku od godz. 9.00 do 12.00.

(mat.prasowe/Trójka/mp,ei)