Pinokio i grunge, czyli "Interstate Love Song" od Stone Temple Pilots

Stone Temple Pilots to zespół, który od początku kariery wzbudzał duże emocje. Jedni zarzucali im powielanie brzmienia największych przedstawicieli grunge'u, inni podkreślali, że formacja wniosła do gatunku świeżą energię i nowe pomysły. Jednym z ich największych przebojów pozostaje „Interstate Love Song”, którego historię przedstawił Kuba Ambrożewski w audycji "Piosenka do Wyjaśnienia".

Zespół, który od początku zmagał się z krytyką

- Epigoni grunge'u? A może zespół, który wyniósł ten gatunek na nowy poziom? Opinia zależy od punktu widzenia. W 1993 roku doszło do zabawnej sytuacji - dziennikarze magazynu Rolling Stone nadali Stone Temple Pilots tytuł najgorszego nowego zespołu, ale czytelnicy pisma w ankiecie uznali go za najlepszy nowy zespoł. Stone Temple Pilots nie mieli z recenzantami łatwego życia, pojawili się na scenie w szczytowym momencie boomu na grunge. Muzykom zarzucano więc, że sa opurtunistami, którzy odcinają kupony od sukcesów Pearl Jam, czy Alice In Chains - mówił Kuba Ambrożewski w audycji "Piosenka do Wyjaśnienia".

Mimo presji i częstej niechęci ze strony krytyków, zespół regularnie udowadniał swoją muzyczną odrębność, a jednym z najlepszych przykładów jest "Interstate Love Song".

- Zespół miał jednak bardzo ambicje muzyczne, czego dowodzi "Interstate Love Song". Basista Robert DeLeo z którego ręki wyszła ta piosenka napisał ją pierwotnie w stylu bosanovy. Następnie stwierdził, że trzeba jednak poszukać innej formuły i dodał riff inspirowany muzyką country. Wszystko to zrobił, jak twierdzi, przy pomocy gitary akustycznej z nylonowymi strunami zakupione za 25 dolarów i to w 10 minut. Historia dosyć niewiarygodna, zważając na fakt, że piosenka wykracza po za harcerski repertuar akordów - mówi Ambrożewski.

Posłuchaj audycji w Trójce:

• Piosenka do Wyjaśnienia
• 3 wymiary gitary

Tekst o nieszczęśliwym związku i... Pinokio w teledysku 

Warstwa liryczna utworu opowiada o rozpadzie relacji i poczuciu oddalania się od bliskiej osoby. Scott Weiland, pogrążony wówczas w nałogu, uspokajał ukochaną zapewnieniem, że wszystko jest w porządku, choć było zupełnie inaczej. W teledysku symbolizuje to postać z wydłużającym się nosem, niczym u Pinokia.

- Niecodzienna zawartość muzyczną uzupełnia tekst napisany przez Scotta Weilanda. Wokalista stworzył go pod wpływem życia w trasie i relacji na odległosc z narzeczoną i późniejszą żoną - Janiną Castanedą. Mimo pogrążanie się w nałogu, Weiland cały czas okłymywał partnerkę, że czuje się świetnie. W teledysku symbolizuje to postać stylizowana na bohayera niemego filmu, której na wzór Pinokia wydłuża się nos - peuntuje Kuba Ambrożewski.

Mateusz Wysokiński