Epoka terroru we "Wspomnieniach" Nadieżdy Mandelsztam
2016-01-28, 13:01 | aktualizacja 2016-01-29, 16:01
Obok powieści Sołżenicyna i Pasternaka, "Wspomnienia" Nadieżdy Mandelsztam uważane są za najważniejsze świadectwo tamtych lat.
Nadieżda Mandelsztam spisała je pod koniec swojego trudnego życia, trzy dekady po śmierci męża Osipa Mandelsztama. Ta książka to zapis walki o przetrwanie spuścizny po poecie i obraz życia codziennego i kulturalnego w Rosji lat 20. i 30. XX wieku. Pisze jako żona, świadek jego procesu twórczego, ale też jako intelektualistka i świadek epoki.
"Na osiemdziesiąt jeden lat swojego życia Nadieżda Mandelsztam dziewiętnaście przeżyła jako żona największego rosyjskiego poety tego stulecia, Osipa Mandelsztama, a czterdzieści dwa - jako wdowa po nim" - zaczął swoje wspomnienie po jej śmierci (w 1980 roku) inny wybitny rosyjski poeta - Josif Brodski, dodając: "Przez lata trzydzieste i czterdzieste reżim produkował takie ilości wdów po pisarzach, że w połowie lat sześćdziesiątych wystarczyłoby ich na utworzenie własnego związku zawodowego."
Zobacz serwis specjalny Polskiego Radia z okazji 20. rocznicy śmierci Josifa Brodskiego
"Wpomnienia" Nadieżdy Mandelsztam niedawno ukazały się w języku polskim w pełnej wersji, w tłumaczeniu Jerzego Czecha, który będzie dziś gościem Trójki.
***
Do słuchania "Klubu Trójki" w czwartek (28.01) po godz. 21.00 zaprasza Katarzyna Borowiecka.