"Klub Trójki", 22 sierpnia 2012
Ile wiemy i dlaczego tak mało?
- Wiedza naukowa jest postrzegana jako najbardziej rzetelna, wiarygodna i merytoryczna. W Polsce nauka mierzy się z zasadniczym problemem: nie potrafi budować swojego wizerunku w społeczeństwie - mówi Natalia Osica, specjalista do spraw komunikacji naukowej.
Zdjęcie ilustracyjne
Foto: sxc.hu/cc
Dodaj do playlisty
Wiemy mało, nauką się nie interesujemy, do naukowców nie mamy zaufania. Jedna trzecia z nas uważa, że uczeni w swoich badaniach kłamią dla własnych korzyści oraz że są oni niebezpieczni. Tak wynika z badań hiszpańskiej fundacji BBVA. Przebadano mieszkańców 10 krajów europejskich i Stanów Zjednoczonych. Polska jest trzecia od końca spośród państw europejskich.
Wyniki statystycznego polskiego respondenta są niższe niż te dla średniej europejskiej. - W badaniu mamy reprezentatywna grupę krajów wysokorozwiniętych, wśród nich w zasadzie tylko Czechy i Polska to są kraje, które przeszły dość poważne zawirowania polityczne, a nauka i edukacja w Polsce były dość mocno upolitycznione - zwraca uwagę Anna Dziama z Centrum Nauki Kopernik.
Ekspert przekonuje, że temat spotkał się z bardzo dużym zainteresowaniem mediów i społeczeństwa, ponieważ jesteśmy ambitni i chcemy prawdopodobnie te wyniki mieć wyższe. - Czujemy się być może zagrożeni tym, że w świetle obiektywnych badań nie wypadliśmy dobrze - wyjaśnia gość Dariusza Bugalskiego.
Wiedza to dobro luksusowe
Badanie wiedzy naukowej przyniosło także ocenę tego jak społeczeństwa postrzegają naukę i naukowców. - Z mojego doświadczenia wynika, że wiedza naukowa to dobro luksusowe. Osoby prywatne, organizacje pozarządowe, instytucje państwowe, dziennikarze praktycznie każdego dnia potrzebują konsultacji merytorycznych z naukowcami - mówi Natalia Osica, populatyzatorka nauki (SWPS).
Nasz system edukacji już od najniższego szczebla kładzie nacisk na inne postawy i wartości. – Eksperymentowanie z samego swojego założenia zawiera zgodę na błędy oraz na powtarzanie doświadczeń. I na to w realiach szkoły jest najmniej miejsca - na błąd, zawsze i od początku trzeba być dobrym - podkreśla Anna Dziama. A to właśnie eksperymentowanie uczy asertywności, cierpliwości, nonkonformizmu, podmiotowości i krytycyzmu, co umożliwia uczenie się na błędach.
- Trzeba zrozumieć specyfikę pracy naukowca, jest rozliczany z tego, by uprawiać naukę, publikować, prezentować wiedzę podczas konferencji i często prowadzić tez zajęcia dydaktyczne dla studentów - mówi Natalia Osica i podkreśla, że naukowcy mają dużą potrzebę, by wychodzić ze swoimi badaniami na zewnątrz, ale rzadko potrafią to robić. Czasem brakuje im umiejętności mówienia o nauce językiem innym niż komunikują się na co dzień ze swoimi kolegami.
Zapraszamy do wysłuchania całej dyskusji o postrzeganiu naukowców i kondycji nauki polskiej. "Klubu Trójki" można słuchać od poniedziałku do czwartku o godz. 21.05.
(ed)