Wystawa "Ko-lekcja wspólnoty" w Rybniku. "To praktyka uważności"

Przedświąteczny czas to dobry moment na rozmowę o różnorodności i zrozumieniu, ale też poszanowaniu potrzeb i barier, z którymi mierzą się osoby ze szczególnymi potrzebami. "Ko-lekcja wspólnoty" to wystawa, którą możemy zobaczyć w Rybniku i Galerii Sztuki Rzeczna od 12 grudnia. 

Wystawa "Ko-lekcja wspólnoty" w Rybniku. "To praktyka uważności"

Wystawa "Ko-lekcja wspólnoty" potrwa do końca lutego 2026 roku

Foto: mat.prasowe/Galeria Sztuki Rzeczna w Rybniku

Galerii Sztuki Rzeczna to miejsce, które dba o dostępność dla zwiedzających, a teraz oddała głos osobom artystycznym ze szczególnym potrzebami.

Posłuchaj audycji w Trójce:

"Ko-lekcja wspólnoty" to praktyka uważności 

- Cały zespół galerii bardzo dba, aby to miejsce było dostępne pod wieloma względami. Cały czas coś jest ulepszane, zespół coś dodaje, dokupuje, zmienia. Wystawa "Ko-lekcja wspólnoty", która szeroko opowiada, jaki mam dostęp do kultury i nie tylko, jest jednym z kroków w tą stronę - mówi w audycji "Terra Kultura" Joanna Rzepka, kuratorka.

Wystawa powstała w wyniku otwartego naboru prac – jej ideą było oddanie przestrzeni osobom doświadczającym różnego rodzaju barier oraz ich sojusznikom, działającym na rzecz dostępności. Galeria Sztuki Rzeczna potraktowała ten gest jako praktykę uważności: próbę stworzenia miejsca, w którym głos twórczy osób o szczególnych potrzebach staje się centralnym punktem spotkania.

Realizacje sięgają do różnorodnych doświadczeń cielesnych, emocjonalnych i społecznych

Zaprezentowane realizacje nie tworzą jednej narracji – sięgają do różnorodnych doświadczeń cielesnych, emocjonalnych i społecznych, ukazując wrażliwość nie tylko jako sposób patrzenia, lecz także jako formę wiedzy o świecie.

Każda z prac proponuje inne rozumienie relacji między ciałem a otoczeniem:

Wiktor Drożyński bada granicę między dźwiękiem a ciszą, traktując codzienny gest zdejmowania aparatów słuchowych jako moment zmiany stanu obecności.
Projekt "Sztuka dotyku”, realizowany przez Dominika Gocyłę i Izabelę Jasińską, podkreśla wagę współdziałania i zmysłowego poznawania rzeczywistości, ujawniając potencjał twórczy rozwijający się mimo – a czasem dzięki – ograniczeniom.

Mateusz Kowalczyk odsłania neuroatypowe sposoby funkcjonowania, tworząc przestrzeń ukojenia, w której zmysły odzyskują równowagę po codziennych napięciach.

Anka Rynarzewska kieruje uwagę na mowę ciała – tę często zagłuszaną przez społeczne role. Jej makatka jest opowieścią o odzyskiwaniu siebie poprzez małe gesty, rytuały i emocje.

Sylwia Jakubowska-Szycik rozwija projekt "Dom schron”, budując metaforyczną przestrzeń ochrony, w której kruche współistnieje z silnym, a obecność z wycofaniem.

Wystawa potrwa do końca lutego 2026 roku.