Michał Walczak - „Piaskownica”
2007-10-14, 13:10 | aktualizacja 2007-10-14, 13:10
Piaskownica to studium relacji uczuciowych między ludźmi. Rzecz dzieje się w piaskownicy, która odgrywa rolę pola walki miedzy kobietą i mężczyzną. Mężczyzna-chłopiec wyznacza terytorium dostępne dla kobiety.
Michał Walczak
„Piaskownica”
Reż. Paweł Łysak
Real.akust. Andrzej Brzoska
Opr.muz. Renata Baszun
Obsada: Danuta Szaflarska, Wiesław Michnikowski, Justyna Bojczuk, Beniamin Lewandowski
Kobieta-dziewczynka przystaje na jego warunki, ale nie pozwala zupełnie ingerować w swoje działania.
Tytułowa piaskownica to jednak nie tylko pole walki „mężczyzn z Marsa i kobiet z Wenus”, ale i przestrzeń subtelnej miłosnej gry.
Walczak z finezją wprowadza do tekstu odwieczne stereotypy, nie ulega im jednak, tylko je sygnalizuje. Protazek zazdrosny o Miłkę odsyła ją do innej piaskownicy, w której bawi się Karolek, ale wcześniej zapewnia, że w tamtej piaskownicy śmierdzi, a Karolek to kretyn. Dzieci-dorośli z fascynacją odkrywają różnice między płciami („Ty tam nic nie masz pod sukienką”). Przedszkolaki-dorośli pytają w końcu: „Czemu zlikwidowali wszystkie piaskownice? – Bo ludzie nie chcą już bawić się w piaskownicach”. Czy ludzie więc nie chcą się już kochać? Diagnoza o spełnieniu w miłości wydaje się dość sroga, smutna.
Michał Walczak o swoim tekście: „To dramat o spotkaniu dwojga ludzi, którzy się znakomicie rozumieją, a nie do końca są w stanie porozumieć. Nie jest to historia o przedszkolakach, choć dzieje się w piaskownicy. Chciałem zdemaskować, zdjąć patetyczność z tematu związków uczuciowych między ludźmi. Dorośli też są, doświadczając miłości, nie tylko dramatyczni, ale i śmieszni, bezradni, bliscy w reakcjach dzieciom z piaskownicy.”
Autorzy:
Michał Walczak, ur. w 1979r. Jeden z najciekawszych dramatopisarzy młodego pokolenia. Po 3 latach nauki w SGH w Warszawie, przez rok studiował na Wydziale Wiedzy o Teatrze w warszawskiej Akademii Teatralnej. Absolwent Wydziału Reżyserii Akademii Teatralnej w Warszawie. Laureat licznych nagród w konkursach literackich, m.in.: I nagroda w łódzkim konkursie „My – na progu nowego wieku” (dla młodych dramaturgów), II nagroda w komediopisarskim konkursie Talia 2001, I nagroda w konkursie na esej „Quo vadis kulturo”, wyróżnienie w konkursie stowarzyszenia DRAMA za „Podróż do wnętrza pokoju”. Otrzymał nagrodę Ministra Kultury w Konkursie na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej, za tekst oryginalny – „Podróż do wnętrza pokoju”. „Piaskownica”, „Podróż do wnętrza pokoju” i Kopalnia” były realizowane m.in. w Teatrze Narodowym w Warszawie, Teatrze Powszechnym w Warszawie i Teatrze Starym w Krakowie. Teksty te zdobywają uznanie także na festiwalach w kraju i za granicą (ostatnio m.in.: w niemieckim Heidelbergu na Heidelberger Stuckemarkt. Forum junger Autoren – laureat Europejskiej Nagrody Autorskiej za dramat "Pierwszy raz"). Debiutem reżyserskim Michała Walczaka była inscenizacja własnej sztuki - PODRÓŻY DO WNĘTRZA POKOJU. Premiera odbyła się na scenie Garaż Poffszechny Teatru Powszechnego w Warszawie (opieka artystyczna - Władysław Kowalski, 2003). W Akademii Teatralnej Michał Walczak był również asystentem Zbigniewa Zapasiewicza przy realizacji spektaklu dyplomowego - IWONY, KSIĘŻNICZKI BURGUNDA Witolda Gombrowicza (2004).
Paweł Łysak, ur. w 1964 r., reżyser. Absolwent Wydziału Filozofii i Socjologii Uniwersytetu Warszawskiego (1983 -1989), oraz na University of Toronto (1987). Studia reżyserskie na Wydziale Reżyserii Dramatu, PWST im. A. Zelwerowicza w Warszawie (1989-1993). Stażysta Radio Drama, BBC Londyn (1996) i Sundance Institute Salt Lake City (2002). Asystent reżysera i konsultant literacki w Teatrze Dramatycznym w Warszawie (1989-1994) (Nie-boska Komedia, reż. M. Prus, Kordian reż. M. Prus, Metamorfozy oraz Upadłe Anioły, reż. M.Hackett). Przedstawienie warsztatowe (Czekając na Godota, Samuela Becketta, pod opieką Tadeusza Łomnickiego),1991. W latach 1994 –2000 etatowy reżyser Teatru Polskiego Radia. Od 1998 r. wiceprezes Towarzystwa Teatralnego. Wicedyrektor Teatru Polskiego w Poznaniu (2000-2003). Członek Rady Programowej Radia Merkury w Poznaniu (od 2003 r.), wiceprezes Międzynarodowego Stowarzyszenia Teatrów COMET /Cooperation of Middle and East European Theatres/ (2005-2006). Od października 2006 r. dyrektor Teatru Polskiego w Bydgoszczy. Reżyseria teatralna: Roberto Zucco, B. M. Koltesa, Teatr Dramatyczny w Warszawie 1992; Antygona w Nowym Yorku J. Głowackiego, Teatr im. J. Osterwy, Lublin 1993; Bachantki Eurypidesa, Teatr im. A. Mickiewicza w Częstochowie, 1994; Balladyna J. Słowackiego, Teatr im. J. Osterwy, Lublin 1995; Kowa1 Malambo T. Słobodzianka, Teatr Polski w Poznaniu 1996; Wiśniowy sad A. Czechowa, Teatr im. J. Osterwy, Lublin, 1997; Krzesła E. Ionesco, Teatr im. J. Osterwy, Lublin 1998; Sędziowie S. Wyspiańskiego, Teatr Polski w Warszawie 1998; Shopping and Fucking M. Ravenhilla, Towarzystwo Teatralne, Teatr Rozmaitości w Warszawie 1999; Ogień w głowie M.von Mayenburga, Towarzystwo Teatralne, Teatr Rozmaitości 1999; Noc Helvera I.Villqista, Teatr Polski w Poznaniu 2000; Książę Niezłomny Calderona-Słowackiego Teatr Polski w Poznaniu 2001; Freiheit-wolność wg Leona Kruczkowskiego, Teatr Polski w Poznaniu 2002; Helmucik I. Villqista, Teatr Polski w Poznaniu 2002; Terroryzm O. i Wł. Priesniakowów, Teatr Polski w Poznaniu 2003; Iwanow A. Czechowa, Teatr im. Jaracza w Łodzi 2005; Sen nocy letniej W. Shakespeare`a, Teatr im. Horzycy w Toruniu 2006. Reżyseria telewizyjna: Naparstek Pana Boga, Teatr Telewizji 1998. Reżyser ponad pięćdziesięciu słuchowisk, m.in. Nie-Boska komedia, Z. Krasińskiego (Scena Narodowa Teatru PR, 1996); Uciekła mi przepióreczka S. Żeromskiego (Scena Narodowa Teatru PR, 1997). Wielokrotnie nagradzany na Festiwalach Teatralnych w Kaliszu, Szczecinie, Brześciu (Białoruś), na Festiwalu Kontakt International Festival w Toruniu. Laureat Medalu Młodej Sztuki - Poznań 2002.