Eric Clapton, Autobiografia

We wtorek, 21 października zapraszamy na dzień z Claptonem w Trójce. Pretekstem do spotkania z jego muzyką jest ukazanie się polskiego wydania autobiografii Claptona, której fragmenty usłyszymy na antenie.

Jeszcze zanim Eric Clapton rozpoczął karierę solową 1970 roku, wraz z wydaniem albumu "Eric Clapton" był już jednym z najbardziej liczących się muzyków rockowych na świecie. Współpracował z takimi gigantami jak choćby The Yardbirds, John Mayall's Bluesbreakers, Cream i Blind Faith.
Dzięki temu został okrzyknięty najlepszym gitarzystą swojego pokolenia, otrzymał przydomek 'Slowhand' i stał się legendą.
Clapton urodził się w 1945 roku w Ripley, w Wielkiej Brytanii i już jako 13-latek zainteresował się muzyką - wówczas jego ulubionymi artystami byli Chuck Berry i Buddy Holly. Już jako uczeń szkoły sztuk pięknych, Clapton zaczął grać na gitarze naśladując swoich ówczesnych bluesowych
idoli: B. B. Kinga, Big Billa Bronzy’ego i Muddy’ego Watersa. W 1963 roku rozpoczął współpracę z rhythm'n'bluesową grupą The Roosters. Następna formacja to Casey Jones And The Engineers. W tym samym roku Clapton otrzymał propozycję grania w The Yardbirds. Po 18 miesiącach porzucił The Yarbirds i rozpoczął współpracę z Bluesbreakers.
W 1966 roku Clapton wraz z Jackiem Brucem i Gingerem Bakerem założył supergrupę - legendarną kapelę Cream. W czasie około trzech lat istnienia nagrali kilka świetnych albumów, między innymi: "Fresh Cream", "Disraeli Gears", "Wheels Of Fire" czy "Goodbye" oraz płyty koncertowe.
Po rozwiązaniu Cream w 1969 roku, Clapton przez rok grał w Blind Faith, a następnie dołączył do Delaney And Bonnie And Friends, z którymi nagrał album "Delaney And Bonnie And Friends".

W 1970 roku Clapton zdecydował się na rozpoczęcie kariery solowej i wydał album "Eric Clapton". Niestety płyta nie znalazła uznania w oczach fanów, w związku z czym powstała nowa formacja - Derek And The Dominos.
I to właśnie ten zespół nagrał jedną z najsłynniejszych piosenek Claptona - kompozycję "Layla". Piosenka została zaprezentowana na płycie "Layla And Other Assorted Love Songs".

Z powodu problemów z narkotykami na kolejne dwa lata Clapton zniknął ze sceny, aby powrócić w 1973 roku z albumem live "Eric Clapton's Rainbow Concert".

W sierpniu 1974 roku na rynku ukazała się płyta "461 Ocean Boulevard", na której znalazł się między innymi wielki hit Claptona, promujący tę płytę singiel - "I Shot the Sheriff" cover utworu Boba Marleya. Kolejne płyty to prawdziwe pasmo sukcesów - "There's One in Every Crowd" (1975), "E.C. Was Here" (1975), "No Reason to Cry" (1976).

W 1977 roku Clapton wydał jeden ze swych najlepszych albumów - "Slowhand". Znalazły się tam między innymi piosenki "Cocaine", "Lay Down Sally" i "Wonderful Tonight". Lata 80. należały do Claptona, każdy jego album przynosił kolejne wielkie przeboje, które podbijały zestawienia.
Mimo tego "komercyjnego kursu", artysta nadal potrafił zadowolić fanów jego wcześniejszego,ambitniejszego wcielenia, proponując doskonałe wydawnictwa jak "August" (1987), czy "Journeyman" (1989).

W 1991 roku pasmo zawodowych sukcesów przerwała tragiczna śmierć syna.
Pod wpływem tego zdarzenia powstał utwór "Tears In Heaven" znajdujący się na płycie zarejestrowanej podczas występu dla MTV, zatytułowanej "Unplugged". Od tego momentu Clapton zwolnił nieco tempo.

W 2000 roku muzyk złożył hołd swojemu muzycznemu idolowi B.B. Kingowi.
Obaj wielcy artyści postanowili wspólnie zagrać utwory, które niegdyś nagrali samodzielnie. Tak powstał album "B.B. King And Eric Clapton - Riding With The King". Rok później ukazała się płyta "Reptile". W roku
2002 na rynek trafiło koncertowe wydawnictwo "One More Car, One More Rider", złożone z dwóch płyt CD oraz płyty DVD. Znalazły się tam zarówno nowsze utwory Claptona jak choćby "My Father's Eyes" czy "Tears In Heaven" jak też wielkie hity - "Cocaine", "Layla".

Kolejna płyta Claptona "Me & Mr. Johnson" jest także hołdem, tym razem złożonym przez słynnego gitarzystę Robertowi Johnsonowi, jednemu z najbardziej utalentowanych i innowacyjnych amerykańskich muzyków bluesowych. Eric od dawna znany jest z miłości do bluesa, a na tym albumie umieścił własne interpretacje 14 kompozycji Johnsona, wybranych spośród 29, jakie nagrał w swej krótkiej karierze. Krążek ukazał się w marcu 2004 roku.

W sierpniu 2005 roku na rynku ukazał się krążek "Back Home". Album zawiera dwanaście kompozycji, z których pięć Eric Clapton skomponował wraz ze stałym współpracownikiem Simonem Climie. Wśród nich znajduje się singiel promujący album "Revolution". Poza tym na "Back Home" możemy usłyszeć między innymi utwory George'a Harrisona, grupy The Spinners czy Stevie'ego Wondera i Syreety Wright. Warto dodać, że na "Back Home"
można usłyszeć wielu znamienitych gości. Są to Steve Winwood, John Mayer, Robert Randolph czy Pino Paladino.
W 2006 roku ukazał się album “The Road To Escondido” wspólne dzieło Claptona i J.J. Cale’a.

Fragmenty autobiografii Claptona w adaptacji Baszki Marcinik przeczyta Jan Chojnacki. Zapraszamy do słuchania w TuBaronie, Akademii Rozrywki, popołudniowym Zapraszamy do Trójki, Programie Alternatywnym oraz Akademii Muzycznej Trójki.


Więcej o Claptonie na stronie: http://pl.wikipedia.org/wiki/Eric_Clapton