Reemigracja Polaków z Francji. Jakie były ich losy?
2017-09-08, 17:09 | aktualizacja 2017-11-27, 20:11
– Po II wojnie światowej władza w Polsce kusiła Polaków mieszkających we Francji awansem zawodowym i społecznym. Walka o rząd dusz toczyła się między organizacjami prowarszawskimi a tymi wiernymi rządowi w Londynie – mówi dr Aneta Nisiobęcka.
Posłuchaj
Jak przyznaje rozmówczyni Mirosława Biełaszki, władze komunistyczne zdawały sobie sprawę, że sprowadzenie do Polski emigrantów zarobkowych, którzy uzyskali na obczyźnie względną stabilizacje materialną, będzie trudne. Jednak popularność ideologii komunistycznej w środowisku emigrantów robotniczych we Francji była ich sprzymierzeńcem.
Jak doszło do tego, że Polacy masowo emigrowali za chlebem do Francji? – Początki emigracji zarobkowej do tego kraju sięgają okresu przed I wojną światową, lat 1908-1911. Głównie emigrowali Polacy z Galicji, gdzie było największe przeludnienie, ale także Polacy z Zagłębia Ruhry, czyli tzw. westfalacy. Największy napływ emigracji zarobkowej do Francji nastąpił po I wojnie, była ona jej zwycięzcą, ale nie wyszła z niej bez szwanku. Były ogromne zniszczenia materialne, szczególnie w regionach uprzemysłowionych – przypomina dr Aneta Nisiobęcka.
Kim byli tzw. westfalacy? Czy na emigrację i reemigrację decydowali się przedstawiciele wszystkich warstw społecznych? Dlaczego Charles de Gaulle zadeklarował, że nie będzie skłaniał polskich górników do powrotu do kraju? Dlaczego reemigranci decydowali się na pracę w ówczesnym aparacie władzy? Zapraszamy do wysłuchania nagrania audycji.
Audycja powstała we współpracy z Filmoteką Narodową – Instytutem Audiowizualnym. Partnerem programu jest Polska Wytwórnia Papierów Wartościowych S.A.
***
Tytuł audycji: Białe plamy
Prowadzi: Mirosław Biełaszko
Gość: dr Aneta Nisiobęcka (badaczka IPN)
Data emisji: 7.09.2017
Godzina emisji: 23.07
gs/ml/ab