"Biali bracia", czyli powieść pełna symboli

"Biali bracia", czyli powieść pełna symboli (Mistrz i Katarzyna/Trójka)

Dodaj do playlisty

Powieść "Biali bracia" była debiutem literackim Michała Choromańskiego, ukazała się w 1931 roku i od razu zwróciła uwagę czytelników i krytyki na niezwykły talent młodego pisarza - zachwycił się nią Tuwim, z ogromnym uznaniem wyrażali się o niej Wittlin, Szymanowski, Witkacy, Krzywicka, Kołaczkowski.

- W tej książce najbardziej rzuca mi się w oczy pewien symbolizm tytułowych białych braci, najlepszym porównaniem byłby tu "Śnieg" Stanisława Przybyszewskiego - mówi Katarzyna Wójcik.

- Dla mnie to przed wszystkim książką psychologiczna, opowiadająca o ludzkich słabościach, o świadomym ich przezwyciężaniu, ewentualnie poddawaniu się im, o nieuchronnym fatum i wirze wydarzeń, w które wciągnięty zostaje głównych bohaterów, ale i o tym, jak zaskakujące relacje mogą rodzić się między ludźmi skazanymi na swoje towarzystwo w absolutnie ekstremalnych warunkach - ocenia Wacław Holewiński.

Gdzie rozgrywa się akcja powieści? Kto jest jej głównym bohaterem? Jakie są obsesje postaci pojawiających się w książce? Co one symbolizują i jakie znaczenie ma sam tytuł? Dlaczego o książce nie można było mówić w PRL? Zapraszamy do wysłuchania dołączonego nagrania.

***

Tytuł audycji: Mistrz i Katarzyna - książki zakryte
Autorzy: Katarzyna Wójcik, Wacław Holewiński
Data emisji: 27.09.2016
Godzina emisji: 10.19

mat. prasowe/mk/mp