04 Artloop Festival
Pomiędzy 03-06 września 2015 zapraszamy do Sopotu na festiwal artystyczny - ARTLOOP, który otwiera miasto na sztukę i sztukę na miasto, scalając/loopując wybrane przestrzenie w centrum Sopotu licznymi działaniami/akcjami z zakresu sztuk wizualnych, designu i muzyki.
Logo Artloop Festival
Foto: mat. prasowe
Po raz kolejny w Sopocie powstaje festiwal całkowicie skupiony na sztuce współczesnej, prezentowanej głównie w przestrzeni miasta – subiektywnie i sugestywnie przekształcanej przez artystów. ARTLOOP to artystyczne laboratorium, które łączy młodą sztukę ze sztuką uznaną, łączy przestrzenie, idee i koncepcje, łączy ludzi, otwierając ich na nowe aktywności, konteksty, emocje. Hasło tegorocznej edycji to NOCNA ZMIANA.
W programie:
SEKCJA URBANATOR - akcje miejskie, działania w przestrzeni publicznej, obiekty, dizajn
SEKCJA SCREEN - pokazy film + video, spotkania z artystami sztuk wizualnych
SEKCJA SOUNDSPACE - koncerty artystów polskich i zagranicznych / działania dźwiękowe
SEKCJA ART LAB - warsztaty i akcje edukacyjne + debata
URBANATOR / SZTUKA W PRZESTRZENI PUBLICZNEJ + DESIGNLAB | WARSZTATY
WYSTAWA NOCNA ZMIANA
Kuratorki: Roma Piotrowska I Emilia Orzechowska
Tematyka wystawy kontynuuje właściwe poprzednim edycjom festiwalu zainteresowanie tożsamością Sopotu. Sopot to miasto, które nigdy nie śpi i to właśnie ten aspekt kurortu zostanie poddany eksploracji w wystawie NOCNA ZMIANA. Każdy dzień festiwalu skupi się na innym aspekcie miejskiej nocy, prezentując cztery sekcje tematyczne odpowiadające poszczególnym dniom festiwalu: HEDONIZM / ZABAWA, EROS / PŁEĆ, BEZSENNOŚĆ / KOSZMAR oraz NOCNA ZMIANA / PODWÓJNE ŻYCIE, oferując oprócz nowych realizacji site specific w przestrzeni publicznej, program wydarzeń performatywnych. Wystawa pokazuje uznanych na arenie międzynarodowej artystów z Polski, Wielkiej Brytanii, Stanów Zjednoczonych oraz Kanady.
Dzień 1: HEDONIZM / ZABAWA
Sopot to zabawowa stolica Polski, dlatego sekcja ta dokonuje krytycznej analizy aspektów kultury popularnej związanych z życiem nocnym, współczesnych miejskich rytuałów, imprezowej etykiety oraz wiążących się z nią miłosnych kodów zachowań. Właśnie o tym jest video instalacja jednej z najbardziej znanych brytyjskich artystek, laureatki prestiżowej nagrody Turner Prize (1997) Gillian Wearing. Wystawa prezentuje również prace próbujące złamać popularną konwencję imprezy opartej na szybkim tańcu w grupie i proponuje alternatywne sposoby na zabawę, zmuszające do bardziej osobistego kontaktu pomiędzy uczestnikami. Festiwal zostanie otwarty przez „Slow Dance Party” – projekt kanadyjskiego artysty Sherwina Sullivan Tjia. Podczas wydarzenia będzie można przez cały wieczór usłyszeć tylko wolne piosenki oraz myślami powrócić do dawnych szkolnych lat. NOCNA ZMIANA zastanawia się także nad tym co sprawia nam przyjemność, przed czym uciekamy w hedonizm i na czym on polega. Artystka Kaye Winwood Projects zaaranżuje sytuację, która w nietuzinkowy sposób zadziała na nasze wszystkie zmysły.
Dzień 2: EROS / PŁEĆ
Noc to pora kiedy do głosu tradycyjnie dochodzi seksualność człowieka. W debacie publicznej o seksualności mówi się często tylko przy okazji tematów wstydliwych lub wrażliwych. Sekcja EROS i PŁEĆ bezpośrednio skupia się na roli jaką seksualność gra w naszym życiu i jak często spychana jest ona na trzeci plan (Maurycy Gomulicki). Część ta odnosi się także do pozycji i wizerunku narzuconym kobietom i mężczyznom, oraz do tożsamości płciowej. Artystka Kate Spence, zaprezentuje intymny, pomyślany dla jednego uczestnika, performance eksplorujący aspekty ludzkiej seksualności. Sopot ma znaczącą społeczność LGBT. Ten aspekt miasta zostanie poruszony w niezwykle subtelnej i bezpruderyjnej pracy Konrada Pustoły.
Dzień 3: BEZSENNOŚĆ / KOSZMAR
Kolejnym aspektem nocy przywoływanym przez wystawę jest sen (także ten zły, zakłócony koszmarami), oraz jego brak. Sekcja BEZSENNOŚĆ / KOSZMAR pokazuje prace odnoszące się do marzeń nocnych i koszmarów. Koszmary senne czy też zapisy osobistych lęków będzie można znaleźć w publikacji Basi Bańdy. W Willi Bergera Artur Malewski wprawi nas w melancholię, próbując zatrzymać, gdzieś pomiędzy doświadczeniem materialności a jej wspomnieniem.
Dzień 4: NOCNA ZMIANA / PODWÓJNE ŻYCIE
Ostatni dzień festiwalu zostanie poświęcony kulisom nocnego życia miasta, wszystkim tym aspektom, które pozwalają miastu sprawnie funkcjonować, a które często pozostają niezauważalne. Bogna Burska we współpracy z Klarą Bielawką przygotują monodram odnoszący się do kulis nocnego życia miasta. Zaprezentujemy kluczowy film dokumentalny, grupy Berwick Street Collective z 1970, opowiadający o eksploatacji sprzątaczek pracujących nocą w londyńskich biurowcach. Przedmiotem zainteresowania sekcji NOCNA ZMIANA jest również fenomen niestabilności, elastyczności i dyspozycyjności pracowników wykonujących swoją pracę w nocy na zasadach prekariatu i o tym właśnie będzie nowa praca Alicji Rogalskiej. Weźmiemy również pod lupę fenomen podwójnego życia, transformacji osobowości i statusu społecznego, która zachodzi u wielu osób każdego dnia i nocy, tak jak zostanie to przedstawione w projekcie „By Day, By Night” autorstwa Alyssy Gruen, Karoleen Decastro, Jona Chen oraz Patricka Ramos.
HEDONIZM / ZABAWA
Gillian Wearing (UK), „Broad Street” / wideo instalacja
Kiedy: 3-6 września, 10.00-20.00 / Miejsce: Państwowa Galeria Sztuki w Sopocie
Współczesne techniki uwodzenia oraz zaloty pod pozorem tańca są tematem pięciokanałowej instalacji wideo „Broad Street” autorstwa jednej z najbardziej uznanych brytyjskich artystek, Gillian Wearing. Instalacja, przedstawiająca typową angielską ulicę, pełną głośnych nocnych klubów zostanie zaprezentowana w pobliżu sopockich miejsc rozrywki.
Sherwin Sullivan Tjia (CA), „Slow Dance Party” / wydarzenie
Kiedy: 3 września, 21.00-01.00 / Miejsce: Hotel Maryla, ul. Sępia 22
„Slow Dance Party” to alternatywa dla klubów nocnych gdzie można usłyszeć tylko szybkie utwory. To nostalgiczny powrót do atmosfery szkolnych dyskotek, podczas których tańczyło się wolne tańce z „kilometrowym” odstępem między biodrami dziewczyn i chłopców. Podczas wydarzenia będzie można przez cały wieczór usłyszeć tylko wolne piosenki, które przywołają wspomnienia sprzed lat.
Kaye Winwood Projects (UK), „JAZDA” / wydarzenie
Kiedy: 3 września, 20.00-24.00 / Miejsce: tymczasowe przystanki przy Hotelu Sheraton (przed wejściu do Centrum Konferencyjnego) oraz przed Hotelem Maryla
Współpraca przy realizacji: grupa Czarny Karzeł
Uwaga! Wydarzenie przeznaczone jest dla osób dorosłych. W projekcie zostanie użyte światło stroboskopowe, które może wywołać atak epilepsji u osób wrażliwych na światło.
Kaye Winwood Projects oferuje wydarzenia artystyczne opierające się na doświadczeniach zmysłowych. „JAZDA” to hedonistyczna podróż limuzyną, w której publiczność będzie mogła raczyć się doznaniami, budzącymi wszystkie zmysły. Limuzyna kursująca po centrum Sopotu na kilka godzin przeistoczy się w multisensoryczny stymulant działający na zmysł wzroku, węchu, słuchu i smaku. Praca w satyryczny sposób komentuje współczesne rytuały oraz etykietę nocnych klubów. Dźwięk przygotował Andy Gordon.
EROS / PŁEĆ
Maurycy Gomulicki (PL/MEX), „Obelisk” / obiekt
Kiedy: 3-6 września / non-stop Miejsce: Ogród Hotelu Sofitel Grand Sopot
Praca pochodzi z prywatnej kolekcji Tomasza Tworka.
W przestrzeni ogrodu Hotelu Sofitel Grand Sopot stanie rzeźba Maurycego Gomulickiego, który pisze o niej: „Różowy Obelisk” był dla mnie niewątpliwie doświadczeniem otwierającym – jest to pierwszy duży obiekt o charakterze rzeźbiarskim jaki miałem okazję realizować w przestrzeni publicznej. Oryginalnie funkcjonował jako projekt site specific – zaprojektowany został specjalnie do prezentacji na poznańskim rynku. Powstał w opozycji do znajdującego się tam późnośredniowiecznego pręgierza, którego wzniesienie "sfinansowane zostało z grzywien nakładanych na służące noszące przesadnie eleganckie stroje". Ponury ten artefakt stanowi dziś jedną z atrakcji turystycznych Poznania. Interesowało mnie stworzenie obiektu paralelnego, a jednocześnie zasadniczo odmiennego w swej wymowie – słupowi męczarni został przeciwstawiony pal rozkoszy. Obydwa te zdarzenia symboliczno-formalne mają wyraźny rys falliczny są jednak skrajnie odmienne w swej wymowie. Brutalny, twardy, kanciasty pręgierz uzyskał swoje alter ego w postaci obiektu o formie zmysłowej, przywodzącej na myśl toczone figury szachowe, tralki pałacowej balustrady, azjatyckie stupy a przede wszystkim erotyczną zabawkę – przeskalowane różowe dildo. Projekt ten był dla mnie tyleż okazją do zwrócenia uwagi na zasadność celebrowania zmysłowej przyjemności, co wyeksponowania szczególnego rodzaju kulturowej hipokryzji, która sprawia, że łatwo asymilujemy mroczną niesamowitość cierpienia, mamy natomiast problem z wprowadzeniem, tak esencjonalnej w życiu człowieka, erotyki do publicznego obiegu. (...) Z satysfakcją przyjąłem zaproszenie do zaprezentowania „Różowego Obelisku” na tegorocznej edycji Festiwalu ARTLOOP – tym bardziej, że trzy lata temu miałem okazję pokazać tu powstałą w podobnej intencji instalację „Relax & Luxus”. Podobne działanie wydaje mi się szczególnie adekwatne w takich właśnie realiach, gdyż postrzegam kurort, jakim niewątpliwie jest Sopot, jako miejsce, w którym nadzieja na przeżycie erotycznej, wakacyjnej przygody jest jednym z najbardziej naturalnych magnesów determinującym jego dynamikę i tożsamość. Jako lokalizację wybrałem tereny Grand Hotelu – komfort i hotelowe zacisze sprzyjają miłości, a każdy ogród jest, w mikro skali, powidokiem Edenu, z którego zostaliśmy wygnani, gdy poznaliśmy smak cielesnej rozkoszy.
Maurycy Gomulicki, Warszawa 18 sierpnia 2015
Konrad Pustoła (PL), seria zdjęć z cyklu „Dark rooms” (2007 – 2009) / seria fotografii
Kiedy: 1-15 września / non-stop / Miejsce: różne lokalizacje w Sopocie
Projekt składa się z serii fotografii przedstawiających puste wnętrza klubowych darkroomów, wykonanych nad ranem po opuszczeniu klubu przez uczestników a przed jego posprzątaniem. Chodzi o pokazanie tej przestrzeni z jej spokojną, choć zarazem niepokojącą energią, niejako ciepłą jeszcze od działań obecnych przed chwilą ludzi. O zajrzenie do środka tego, co zwykle głęboko ukryte, a w związku z tym obłożone niedopowiedzeniami i stereotypowymi wyobrażeniami kulturowymi i wizualnymi – tym razem jednak bez egzaltowanej pruderii lub fałszywej odwagi. O przyjrzenie się fizycznym, przestrzennym uwarunkowaniom alternatywnego sposobu przekształcania rzeczywistości.
Kate Spence (UK), „Every Time We Say Goodbye” / performance
Kiedy: 4 września, 19.00- 22.00 / Miejsce: Spółdzielnia Socjalna „Dwie Zmiany”
Kate Spence w swoim performance'ie będzie zapraszać publiczność do smutnego i intymnego tańca, podczas którego nic więcej nie istnieje, poza melodią „Every Time We Say Goodbye” Elli Fitzgerald. Artystka nie obawia się oddać kontroli uczestnikowi, wykorzystując przy tym zmysłowe elementy mające na celu przyciągać bądź odpychać.
BEZSENNOŚĆ / KOSZMAR
Artur Malewski (PL), „tfuj” / obiekt
Kiedy: 3-6 września, 12.00-18.00 / Miejsce: Willa Bergera, ul. Obrońców Westerplatte 24 (wejście z tyłu ogrodu przez werandę)
Kurz jest niejako zapisem historii lokalu. Jest pyłem złożonym z różnych drobin organicznych. Może zawierać resztki pokarmowe, drobiny roślin, pyłki, zarodniki grzybów pleśniowych, włosy, naskórek, paznokcie, sierść zwierząt, włókna ubrań i mebli, piasek, sadze, popiół, jaja owadów, wydaliny. Ze względu na charakter lokalu jak i jego użytkowników każde pomieszczenie ma inny skład kurzu. Można powiedzieć, że swój własny, osobisty. Kurz użyty w realizacji „tfuj” został zebrany w okresie wakacyjnym z hoteli, teatru i galerii w Sopocie.
Basia Bańda (PL), „Moje Twoje” / publikacja
Kiedy: 3-6 września, 12.00-18.00 / Miejsce: Willa Bergera, ul. Obrońców Westerplatte 24 (wejście z tyłu ogrodu przez werandę)
Akwarele artystki mogą być interpretowane jako koszmary senne lub zapis osobistych lęków. Szalony świat z obrazów Bańdy to zarazem artystyczne wyrażenie wspomnień, obsesji i fantazji, połączenie tego co straszne, miłe, ładne i brzydkie. Prace Basi zostaną zaprezentowane w formie bezpłatnej publikacji nietypowanego sennika/zeszytu, w którym widzowie będą mogli zapisać/narysować także swoje „złe sny”. Artystka tak pisze o swojej najnowszej pracy: Każdego z nas gnębią jakieś koszmary. Czasami jest to powracający zły sen, czasami irracjonalne lęki, których przyczyny ciężko dociec, czasami zdarzają się także koszmary, które wynikają z przygnębiającej rzeczywistości. W swoich pracach skupiłam się przede wszystkim na tych lekach nie do końca uzasadnionych, które pojawiają się znikąd i dręczą nas mimo, że wszystko wydaje się w porządku. Malując potwory czyhające gdzieś wokół, pozbywam się tych leków. Wydawnictwo, które powstało z okazji Festiwalu ma zachęcić widzów do pozbycia się swoich leków i niepokojących myśli, a być może ktoś w moich koszarach odnajdzie także swoje?
NOCNA ZMIANA / PODWÓJNE ŻYCIE
Alicja Rogalska (UK/PL), „Pomnik Prekariuszy” / wydarzenie
Kiedy: 6 września, 12.00-15.00 / Miejsce: Park Północny (okolice Klubu Sfinks 700)
Prekariusz, z łacińskiego precarius (zdany na prośbę, łaskę) to obecnie największa i stale powiększająca się klasa społeczna. Prekariusze są seryjnymi stażystami, pracownikami tymczasowymi, bezrobotnymi, osobami zatrudnionymi na umowach śmieciowych lub pracującymi na stanowiskach znacznie poniżej swojego wykształcenia. Mimo jednej z najniższych w Polsce stóp bezrobocia, wielu mieszkańców Sopotu i niemal wszyscy przyjezdni pracownicy sezonowi, funkcjonują na zasadach prekariatu. Prekariusze muszą być ciągle dyspozycyjni, często pracują wieczorem lub w nocy. Elastyczność i akceptacja ciągłej niepewności stała się nowym wymogiem rynku pracy, ale także nowym reżimem cielesnym. Nowy projekt Alicji Rogalskiej
„Pomnik Prekariuszy”’ dotyczy właśnie tych kwestii.
Berwick Street Collective (UK), „Nightcleaners” (1970) / projekcja filmu
Kiedy: 6 września, 17.30-19.00 / Miejsce: Obiekt Zamiana, Plac Przyjaciół Sopotu
„Nightcleaners” to dokument zrealizowany przez członków Berwick Street Collective (Marc Karlin, Mary Kelly, James Scott i Humphry Trevelyan) w ramach kampanii mającej na celu zjednoczenie eksploatowanych w pracy nocnych sprzątaczek. Film został uznany za kluczowe dzieło, jednego z prekursorów współczesnej sztuki zaangażowanej politycznie i społecznie.
Bogna Burska (PL), „Przyjemna i pożyteczna" / monodram
Kiedy: 6 września, 19.30 – 20.30 / Miejsce: Teatr na Plaży, ul. Mamuszki 2
Bogna Burska we współpracy z Klarą Bielawką zaprezentują monodram pod tytułem „Przyjemna i pożyteczna", który premierowo zostanie zaprezentowany na zakończenie Festiwalu na scenie Teatru na Plaży. „Przyjemna i pożyteczna" to monodram o pracy, wakacjach, uczuciach i pieniądzach.
Karoleen Decastro, Alyssa Gruen, Patrick Ramos, Jon Chen (USA), „By Day, By Night” / prezentacja
Kiedy: 6 września, od 12.00 do zamknięcia / Miejsce: Spółdzielnia Socjalna „Dwie Zmiany”
„By Day, By Night” („Za dnia i w nocy”) to projekt o ludziach, którzy postanowili pozostać wierni swoim marzeniom. Wielu z nich w ciągu dnia to studenci, nauczyciele, księgowi, rodzice, a w nocy barmani, artyści, muzycy i fotografowie. Dokumentacja akcji, którą grupa przeprowadziła wśród mieszkańców Nowego Jorku, zostanie zaprezentowana na monitorach w Dwóch Zmianach. Dołącz do projektu i podziel się swoją nocną pasją poprzez hasztag #ByDayByNightProject.
OBIEKT ZAMIANA
Kiedy: 3-6 września, nocna zmiana – 12.00-18.00 + dzienna zmiana – 18.00-24.00 / Miejsce: Plac Przyjaciół Sopotu
Kuratorka sekcji design + projekt / realizacja obiektu:
Dorota Terlecka
Współpraca kuratorska + produkcyjna: Lena Dula
Projekt scenografii wewnątrz obiektu: Natalia Mleczak, Marcel Nieto-Głowacki, Agnieszka Barańska
Projekt mebli miejskich: Bartosz Mucha
Sopot nocą przyciąga nie tylko turystów, ale również mieszkańców sąsiednich miast. Tu spotyka się całe Trójmiasto. Nocne atrakcje Sopotu przyciągają tłumy, ale bywają kłopotliwe dla mieszkańców. Nawiązaniem ma być przestrzeń podlegająca ciągłym zmianom zaprojektowana przez Dorotę Terlecką z Biura Kreacja. To swoisty sprzeciw wobec naturalnego funkcjonowania miasta. ZAMIANA to wygłuszona zamknięta przestrzeń, która w ciągu dnia da nam namiastkę życia nocnego. Sprawi, że życie nocne Sopotu będzie miało swoją kontynuację. Zapewni muzykę, światło, tłum i zabawę. Wieczorem wszystko się zmieni i przestrzeń stanie się oazą spokoju. Obiekt w nocy pozwoli na izolację, relaks i skupienie... Aranżacją wnętrza obiektu ZAMIANA zajęła się Natalia Mleczak, Marcel Nieto-Głowacki, Agnieszka Barańska.
Dodatkowo na Placu Przyjaciół Sopotu pojawią się meble miejskie, których autorem jest Bartosz Mucha. Projekt zaprasza do interakcji przechodniów, przypadkowych lub nieprzypadkowych użytkowników Placu.
ART LAB / EDUKACJA
Kuratorzy: Towarzystwo Inicjatyw Twórczych „ę”
Koordynacja z ramienia „ę”: Eliza Gryszko
Koordynacja z ramienia ARTLOOP: Lena Dula
ART LAB w ramach ARTLOOP to seria warsztatów i akcji w przestrzeni miejskiej skierowana do szerokiego grona odbiorców, zainspirowanych hasłem NOCNA ZMIANA. Opiekę nad programem objęło Towarzystwo Inicjatyw Twórczych „ę” z Warszawy. Wszystkie aktywności, warsztaty i akcje udostępniane są nieodpłatnie. Obowiązuje kolejność zgłoszeń. Zapisy: edu@artloop.pl
„Wieczornik”, czyli jak pamiętasz prywatki, dansingi, imprezy z dawnych lat - warsztat i spotkanie dla seniorów
Prowadzenie: Agnieszka Pajączkowska, Magdalena Kreis
Czas: 3 września / uwaga! zmiana g. 16.00-19.00 / Dwie Zmiany + 4 września - efekty warsztatów zostaną zaprezentowane w przestrzeni festiwalu
Liczba uczestników: 20, obowiązują zapisy / Wiek: osoby 60+
Do udziału w działaniu zapraszamy wszystkich, którzy mają ochotę powspominać dawne czasy, snując wspomnienia. Co wydarzyło się naprawdę, a co nam się przyśniło, wydawało? Dowodem na to mogą być zdjęcia, choć i one nie opowiedzą całej prawdy… Zachęcamy, by uczestnicy przynieśli ze sobą prywatne fotografie, a także wycinki z gazet, bilety czy ulotki, które staną się punktem wyjścia do rozmów. Spiszemy niektóre ze wspomnień, tworząc wspólnie album-wieczornik: łączący pamiętnik, sennik i album rodzinny. W trakcie wspominania dawnych zabaw i pracy nad albumem, stworzymy także play listę – seniorzy wskażą konkretne utwory, które kojarzą się im z dawnymi, wieczornymi zabawami. Efekty naszych działań zaprezentujemy w przestrzeni festiwalu.
„Nocny Plac Zabaw”
Prowadzenie: Agnieszka Pajączkowska, Magdalena Kreis.
Czas: 4 września | g. 21.00-24.00 – warsztat + Plac będzie czynny w kolejne dnie festiwalowe w godz. 21.00-24.00
Liczba uczestników: bez ograniczeń, obowiązują zapisy / Wiek: warsztat rodzinny
Zapraszamy na wyjątkowy, wieczorny warsztat poświęcony grom i zabawom w ciemnościach. W trakcie rodzinnego spotkania warsztatowego stworzymy wspólny nocny plac zabaw, na którym plenerowe i towarzyskie gry przygotujemy w nowej odsłonie. Świecące w nocy klasy, neonowa guma do skakania, podświetlane tory do gry w kapsle, lotki do badmintona widoczne w ciemności – to tylko kilka propozycji, ale to jak zbudujemy przestrzeń do zabaw nocnych zależy od uczestników. Użyjemy świecących gadżetów, fluorescencyjnych taśm, różnego typu lampek, by osiągnąć zaskakujący efekt widocznego (tylko) w nocy pola do gier i zabaw, które posłuży uczestnikom festiwalu Artloop przez kolejne dni, czy raczej noce.
„Nocturnal City. Mapowanie sensoryczne”
Prowadzenie: Katarzyna Wala
Miejsce: PGS – sala warsztatowa [zbiórka przy punkcie info] + Park Północny, Park Południowy
Czas: 5 września | g. 16.00-22.00
Liczba uczestników: 10-14, obowiązują zapisy / Wiek: brak ograniczeń wiekowych
Propozycja warsztatów opiera się na dwóch kluczowych założeniach. Pierwsze z nich mówi o tym, że miasto dzienne i miasto nocne są dwoma różnymi miejscami. Każde z nich ma swoich własnych mieszkańców, zwyczaje i centra. Zgodnie z drugim założeniem, noc w mieście nie jest już tym samym, czym była dla naszych przodków przed kilkoma wiekami. Dawniej noc „wyostrzała” zmysły, dziś została skolonizowana przez praktyki patrzenia. Warsztaty będą pretekstem do tego, aby zastanowić się nad znaczeniem światła i mroku w doświadczeniu miasta oraz konkretnych jego fragmentów. Uczestnicy warsztatów doświadczą też sytuacji czasowej niewidomości, dzięki czemu będą zmuszeni do skupienia się na doświadczeniach innych zmysłów. Efektem wspólnej pracy będzie sensoryczna mapa wybranego fragmentu Sopotu.
„Nocne zakaMarki - co odkrywa sopocka noc”
Prowadzenie: Alicja Szulc
Miejsce: Obiekt Zamiana + przestrzeń miasta Sopot / Czas: 5 września | godz. 18.00-23.00
Liczba uczestników: 15, obowiązują zapisy / Wiek: brak ograniczeń
Warsztat fotograficzny zaplanowaliśmy dla osób, które interesują się fotografią, zwłaszcza fotografią miejską. Celem warsztatu będzie ukazanie drugiej strony miasta, które nigdy nie zasypia, jest w ciągłym ruchu, jest pełne bawiących się ludzi. Skupimy się na nieoczywistej warstwie wizualnej Sopotu. Pokażemy, że są miejsca, które przysłowiowo śpią od kilki lat, zapomniane, zepchnięte w głąb świadomości mieszkańców i turystów nie funkcjonują jako oficjalna część miasta. W ramach nocnego pleneru sprawdzimy, co odkryje przed nami miasto po zachodzie słońca. Poszukamy ukrytych miejsc - nieturystycznych, sprawdzimy czy zniszczone kamienice kryją swoje historie. Stworzymy nocny portret miasta. Na koniec zaprosimy uczestników do zabawy ożywiania tych przestrzeni, poprzez nadanie im życia światłem.
Warsztaty fotograficzny połączony z nocnym plenerem. Warsztat składa się z dwóch części: teoretycznej i praktycznej. Uczestnicy chcący wziąć udział w warsztatach powinni zabrać aparat i statyw fotograficzny.
„e-sztuczki dla sztuki”
Prowadzenie: Sylwia Żółkiewska
Miejsce: PGS – sala warsztatowa [zbiórka przy punkcie info] / Czas: 4+5 września | g. 12.00-16.00 + 6 września | g. 16.00-20.00
Liczba uczestników: 15 osób, obowiązują zapisy / Wiek: 13-20 lat
Warsztat kierujemy do młodych ludzi. Pokażemy jak za pomocą nowych technologii można tworzyć sztukę, ale i o niej mówić, zdobywać o niej wiedzę. Uczestnicy wyniosą ze sobą pakiet aplikacji dostępnych w sieci, które mogą wykorzystać do tworzenia dzieł sztuki. Warsztat będzie składał się z 4 części: inspiracja->poznanie narzędzi->działanie->publikacja. Warsztat to też pokaz i dyskusja o sztuce nowych mediów – na czym polega, jak pojawienie się nowych technologii wpływa na jej rozwój. Efekty prac zostaną opublikowane w aplikacji Pinterest, Vine, a także na You Tube i fanpage'u festiwalu ARTLOOP.
ART LAB / DEBATA
„Klubokultura w Sopocie”
Czas: 6.09.2015 | godz. 15.00-17.00 / Miejsce: Obiekt Zamiana na Placu Przyjaciół Sopotu
Goście: Alicja Gruca i Robert Florczak, Pavko Krajka, Krystian Wołowski
Prowadzenie: Joanna Cichocka-Gula / Koncepcja: Aleksandra Grzonkowska + Maksymilian Bochenek
Spotkanie i debata z menadżerami i twórcami aktualnej kultury klubowej to okazja przybliżenia współczesnym odbiorcom profili trzech kluczowych klubów, które tworzyły i współtworzą tożsamość artystyczno - rozrywkową Sopotu. Dyskusja dotyczyć będzie kwestii możliwości budowy środowisk artystycznych i intelektualnych w sytuacji zmieniających się uwarunkowań politycznych i kulturalnych. Każda z instytucji reprezentuje kolejne dziesięciolecie, począwszy od SFINKS-a powstałego w latach 90, Faktorii założonej po roku 2000, skończywszy na niedawno utworzonych Dwóch Zmianach.
Powyższe miejsca charakteryzują się niebanalną, oryginalną formułą programową, która przez ponad 30 lat kształtowała tutejszą scenę artystyczną, z powodzeniem łącząc środowiska twórcze i badawcze. Teraz, kiedy atrakcyjność alternatywno - intelektualnego sposobu spędzania wolnego czasu przegrywa z odpowiadającą potrzebom konsumentów komercją, funkcjonowanie takich miejsc jest coraz trudniejsze. Szansą dla tworzenia się nisko-komercyjnych lokali stają się wyraźne zmiany w obszarze społeczno - ekonomicznym. Coraz większa aktywność ruchów miejskich, nowy rodzaj polityki miast opartej na działaniach partycypacyjnych i wprowadzanie systemów ekonomii społecznej sprzyjają tworzeniu miejsc środowiskowych otwartych na różnorodne grupy odbiorców.
SOUNDSPACE = MUZYKA + SZTUKA
ARTEXTRAVAGANZA
Czas: 4.09.2015 / Miejsce: Klub Sfinks 700 | Al. Mamuszki 1 | Sopot
Wstęp: 20-39 PLN [29 – przedsprzedaż do 3.09 / 20 – osoby przebrane w dniu wydarzenia / 39 – w dniu wydarzenia] / Bilety dostępne w Państwowej Galerii Sztuki w Sopocie, a w dniu wydarzenia w Klubie Sfinks.
Sekcja muzyczno-artystyczna ARTLOOP - Soundspace prezentuje niepowtarzalne wydarzenie pod nazwą: ARTEXTRAVAGANZA, które w nawiązaniu do hasła przewodniego festiwalu – Nocna Zmiana – eksploruje wątki na styku nocnego życia miasta, kultury klubowej, sztuki, kreacji i autokreacji. Zapraszamy do Klubu Sfinks, który od wielu lat stanowi miejsce spotkań bohemy, miłośników dobrej zabawy i wracamy do jego korzeni, czyli odważnego łączenia i synergii życia klubowego z życiem artystycznym. Na jedynych koncertach w Polsce wystąpią: legendarne performerki, kuratorki i aktywistki CHICKS ON SPEED promujące nową płytę i show „Artstravaganza” oraz charyzmatyczna, transgatunkowa EBONY BONES. Występom będą towarzyszyły działania dj-skie. ARTEXTRAVAGANZA to także okazja do przebieranek i metamorfoz zainspirowanych hasłem przewodnim wydarzenia oraz wyjątkowym, eklektycznym stylem naszych gwiazd, które wcielają w życie ideę artystycznej ekstrawagancji.
WIEŻA CIŚNIEŃ
Czas: 3-4.09 | godz. 18.00-24.00 + 5-6.09 | godz. 16.00-24.00 / Miejsce: Dom z Wieżą na ul. Goyki 3
Kurator: Piotr Metz / Współpraca kuratorska + produkcja: Lena Dula / Koordynacja: Anna Kobierska
W ramach projektu „Wieża Ciśnień” z rozbrajającą szczerością i budzącą szacunek pasją Piotr Metz opowiada o „zbieraniu audiofilskich znaczków”. Wkraczamy w przestrzeń dizajnerskich odtwarzaczy, rzadkich nośników i plątaniny kabli, którymi podróżują dźwięki stymulujące wyobraźnię tego uznanego dziennikarza i kolekcjonera. Piotr Metz przenosi nas do krainy cudowności, w której magami i przewodnikami są ponadczasowi, genialni dizajnerzy – m.in. Bob Carver czy David Gammon – twórca Transcribera – futurystycznego gramofonu ze szkła i metalu, duńscy mistrzowie wyrafinowanego minimalizmu z Bang&Olufsen, innowatorzy z SAE [Scientific Audio Electronics], Mario Bellini i wielu innych. To tu zaczyna się opowieść o magnetofonach szpulowych typu Technicsa RS-1500, Akai GX-77, Pioneer RT-707, kwadrofonicznych albumach, rackach uginających się pod ciężarem rarytasów hi fi, płytach wizyjnych wyglądających jak przeskalowane dyskietki komputerowe, morderczym śledzeniu na ebay'u aukcji dla wtajemniczonych, którzy za wszelką ceną chcą pozyskać upatrzony nośnik czy odtwarzacz. Piotr Metz nie ukrywa, że ma wszystkie dostępne na świecie nośniki i z ujmującą czułością bierze do ręki kolejny kultowy, kolekcjonerski obiekt, który powstał na przecięciu formy przemysłowej i muzyki, która tak go fascynuje. Wieża Ciśnień to żywe miejsce spotkania z nietypowymi nośnikami i odtwarzaczami, prywatne, domowe, osobliwe muzeum zaaranżowane tu i teraz, w opuszczonym domu na ul. Goyki 3 w Sopocie, tylko na 4 dni trwania 04 ARTLOOP Festival. Wraz z zapadaniem nocy w Wieży Ciśnień, zgodnie z dynamiką Nocnej Zmiany, pojawia się co raz więcej aktywności, spontanicznych zdarzeń i niecodziennych opowieści – m.in. o legendarnych muzykach jak David Bowie, Rolling Stones, Pink Floyd czy The Beatles. W niezobowiązującej atmosferze obejrzycie oryginalne okładki płyt autorstwa Warhola [jako kolejny przejaw kolekcjonerskiej gorączki naszego kuratora] i instalacje z puszek po zupach Campbella w WARHOL ROOM, wysłuchacie akustycznych występów zaprzyjaźnionych artystów na STOPKLATCE, natkniecie się na slajdy i prezentacje filmowe i całą masę bananów.... Przede wszystkim jednak zapoznacie się z ikonami hi fi, wśród których znajduje się m.in. wieża Nakamichi System One wzorowana na czarnym monolicie z filmu "2001 Odyseja kosmiczna", piramidalny wzmacniacz MOCY Yamaha B-6 z pomysłem skradzionym Bobowi Carverovi czy rewolucyjny, niezwykle ergonomiczny magnetofon TC-800 Yamahy projektu Belliniego – mroczny przedmiot pożądania z „Hi Fi News”.
Program wydarzenia będzie na bieżąco podawany i aktualizowany na
SEKCJA SCREEN | FILM + VIDEO
Kuratorzy: Marek Kraska + Małgorzata Taraszkiewicz-Zwolicka
Współpraca kuratorska: Ewa Szabłowska
Jak co roku motyw przewodni festiwalu ARTLOOP – Nocna Zmiana – odnajdziecie w sekcji wizualnej SCREEN. Nocna Zmiana w wydaniu filmowym to obrazy osadzone w tematyce zainteresowania ciemną stroną mocy, w tym wampiryzmu, okultyzmu, horroru, którymi tak chętnie posługuje się kultura wysoka, jak i masowa. Zjawiskom tym towarzyszą nierzadko skrajne emocje – od miłości po nienawiść. Na program składają się klasyki kina i filmy najnowsze, tworząc mieszankę opowieści o tym, jak noc inspiruje artystów i czego my widzowie najbardziej lubimy się bać.
Zakazany pokój (The Forbidden Room)
Reżyseria: Guy Maddin
Oficjalne otwarcie sekcji SCREEN
„Zakazany pokój” to kontynuacja wypracowanego przez twórcę autorskiego stylu, choć najnowsza produkcja różni się od pozostałych. Po pierwsze – nie pojawiają się tu wątki autobiograficzne, po drugie – jest kolorowa. Jej realizację zainspirowały filmy, które zaginęły lub wcale nie powstały. Twórca odzyskuje je dla świata i umieszcza w tytułowym zakazanym pokoju, filmie, o którym można powiedzieć, że to kilka filmów w jednym. Efekt przypomina senne marzenie – niby uporządkowane, ograniczone strukturą, a jednak zupełnie wolne, nieskrępowane żadnymi granicami.
O dziewczynie, która wraca nocą sama do domu (A Girl Walks Home Alone at Night)
Reżyseria: Ana Lily Amirpour
Hipnotyczna i cudownie oryginalna love story o dwóch pokrewnych duszach – samotnej, nieśmiałej wampirzycy i przystojnym śmiertelniku, których drogi krzyżują się w ciemnym zaułku Bad City. Czarno-białe gatunkowe szaleństwo i najpiękniejszy film o wampirach, jaki kiedykolwiek powstał. Kiedy w zepsutym do szpiku kości Bad City piękna i samotna wampirzyca spotyka jedynego uczciwego mężczyznę w mieście, staje się jasne, że nic już nigdy nie będzie takie samo. Obraz, który oczarował recenzentów prestiżowych magazynów filmowych i widzów na całym świecie. Po światowej premierze na festiwalu Sundance Ana Lily Amirpour – scenarzystka i reżyserka – została okrzyknięta prawdziwą sensacją kina zagranicznego.
The Smell of Us
Reżyseria: Larry Clark
W The Smell of Us reżyser Ken Parku po raz kolejny podejmuję próbę obserwacji „młodych”, odtworzenia ich zachowań i obyczajów. Ponownie przyjmuje rolę voyeura, eksperta od zachowań ekscentrycznych i ekstremalnych. Towarzyszy swoim bohaterom, pojawia się w ich życiu jako nikomu niepotrzebny starzec. Próbuje się odnaleźć i zrozumieć nowoczesny świat smartfonów, mediów społecznościowych i youtube’a. Jednocześnie stara się uwiecznić to, co dziś można uznać za szokujące.
Dr Jekyll i kobiety (Docteur Jekyll et les femmes)
Reżyseria: Walerian Borowczyk
Widzowie oczywiście znają doskonale tajemnicę Dr Jekylla, jednak nie ona jest atrakcją filmu. Walerian Borowczyk klasyczną historię autorstwa Roberta Loiusa Stevensona nasycił charakterystycznymi dla jego twórczości motywami malarskiej wyobraźni, erotycznej perwersji, które doskonale znamy z jego najsłynniejszych filmów jak Bestia czy Opowieści niemoralne.
Wkraczając w pustkę (Enter the Void)
Reżyseria: Gaspar Noé
Czy to jeszcze halucynogenny trip czy już metafizyczne spojrzenie? Na pewno – prawdziwe kino ery techno. Tokio w ujęciu Noégo to inferno neonów, zaułków, wychodków, metropolia grzechu i wyalienowania. Film totalny, działający na zmysły dzięki świetlnym pulsacjom i basowym dronom.
Dziwne dni (Strange Days)
Reżyseria: Kathryn Bigelow
Zbliża się koniec XX wieku, za parę dni mieszkańcy Los Angeles na wielkim balu ulicznym powitają nowe tysiąclecie. I jest to jedyny budzący optymizm element rzeczywistości, która przypomina świat tańczący na wulkanie. W narastającym chaosie nie liczą się już dawne wartości, ludzie łakną czegoś nowego, a Lenny Reno - były policjant, obecnie drobny handlarz - ma coś do zaoferowania: zapisane na cyfrowym nośniku autentyczne doznania. To jedyna prawda o człowieku, jaka jeszcze istnieje.
Dziecko Rosemary (Rosemary's Baby)
Reżyseria: Roman Polański
Jeden z najlepszych horrorów, jaki kiedykolwiek powstał; brawurowa adaptacja bestsellerowej powieści Iry Levina o kochającym się małżeństwie z Nowego Jorku, które oczekuje narodzin swego pierwszego dziecka. Reżyserowi Romanowi Polańskiemu udało się w tym satanistycznym thrillerze skompletować obsadę, która wznosi się na wyżyny aktorskiego kunsztu.
Pixadores
Reżyseria: Amir Escandari
Film portretuje czterech młodych przedstawicieli tego ruchu: Djana, Williama, Ricardo i Biscoito. Wykorzystują graffiti do wyrażania siebie, jako formę protestu i jawnej krytyki społeczeństwa. Nazywają siebie Pixadores, czyli żołnierzami, którzy mają misję, chcą zostawić po sobie ślad i dokonać zmian w otaczającej rzeczywistości.
Performer
Reżyseria: Maciej Sobieszczański, Łukasz Ronduda
Performer to film przekraczający gatunki wideo artu i kinematografii. Jako dynamiczna opowieść o artyście współczesnym nieposługującym się klasycznym warsztatem prezentuje rodzaj prawdy o tym środowisku. Oskar Dawicki (grający samego siebie), jest jednym z ciekawszych i oryginalniejszych artystów wizualnych. Tematem przewodnim jego sztuki jest poszukiwanie odpowiedzi na pytanie czy Oskar Dawicki...w ogóle istnieje. Jego znakiem charakterystycznym jest połyskująca brokatowa marynarka i najczęściej zaskakiwanie widzów i instytucji, z którymi pracuje.
Lśnienie (The Shining)
Reżyseria: Stanley Kubrick
Absolutny klasyk kina gatunkowego, ikona horroru i niedościgły wzór dla reżyserów chcących wywołać wrażenia na widzach. Film jest ekranizacją powieści Stephena Kinga pod tytułem Jasność, a jego bohaterami jest trzyosobowa rodzina Jacka Torrance (Jack Nicholson), która przeprowadza się do górskiego hotelu w celu jego dozorowania zimą. Film obrazuje zło w postaci demonicznej siły ogarniającej umysł człowieka, halucynacji wzbudzonych izolacją oraz kryzysem relacji rodzinnych i społecznych.
Liza, lisia wróżka (Liza, a rókatündér)
Reżyseria: Károly Ujj Mészáros
Zabawny, łączący elementy musicalu, horroru i romansu debiutancki film Meszaros jest odwołaniem do najlepszego stylu reżyserskiego braci Jeunet czy Wesa Andersona. Uczta dla oka w wypracowanych scenografiach z epoki i świetna, surrealistyczna i magnetyczna rozrywka w jednym.
Tylko kochankowie przeżyją (Only Lovers Left Alive)
Reżyseria: Jim Jarmusch
Tylko ci, którzy potrafią kochać, przetrwają – deklaruje Jim Jarmusch. Bo choć jego bohaterowie są wampirami, przy życiu trzyma ich pielęgnowana od (setek) lat miłość. Film Jarmuscha to biblioteczka dla fascynatów, intertekstualna gęstwina nawiązań i puszczanych oczek. Z właściwą sobie melancholią i ciepłem autor odbudowuje popsuty przez potworki spod znaku Zmierzchu wizerunek wampira.
Noc na ziemi (Night on Earth)
Reżyseria: Jim Jarmusch
Film nowelowy, złożony z kilku epizodów, które ukazują zjawisko przypadkowości. Kolejno opowiedziane proste historyjki z europejskich stolic nocą ukazują ich bohaterów – taksówkarzy. Pełna ciepłego humoru ponadczasowa opowieść na nocną porę.
Kawa i papierosy (Coffee and Cigarettes)
Reżyseria: Jim Jarmusch
Niezależna komedia Jima Jarmuscha Kawa i papierosy to kultowy zestaw etiud. Dla 11 nowel, kręconych przez 17 lat, motywem przewodnim stały się nieodłączne dla bohaterów kawa lub herbata i papierosy. Bohaterowie Jarmuscha charakteryzują się sami w dyskusjach o życiu i swoich uzależnieniach np. od nikotyny. Wspaniała obsada aktorsko-muzyczna dopełnia przyjemności delektowania się czarno-białym obrazem, który zapisał się już w historii kina.
Noce z Teodorem (Le Nuits avec Theodore)
Reżyseria: Sébastien Betbeder
Wizualnie wysmakowany romans nokturnowy. Impreza w paryskim mieszkaniu. Niespełniony pisarz Theodore spotyka Annę. Razem wędrują przez senne miasto, pokonują wysoki płot jednego z największych parków Francji Buttes Chaumont. Odkrywają to miejsce jako szczególnie energetyczne, zaciekawieni odczuwają dziwne przyciąganie do nowego terytorium i próbują je conocnie eksplorować. Mimo, że ich uczucie rozwija się w różnym tempie, to każdego wieczoru, po zachodzie słońca park staje się schronieniem kochanków. Wśród natury i pozostałości kamieniołomów odkrywają, że nie są sami. Niestety sprawy się komplikują.
Książę Burgundii (The Duke of Burgundy)
Reżyseria: Peter Strickland
Zmysłowy, błyskotliwy i stylowy thriller erotyczny, który nie epatuje nagością ciał ale raczej barokowością scenografii. Trzymający w napięciu film to opowieść o dwóch kobietach, w pięknym domku z dala od zgiełku, które łączy coś więcej niż gra w panią i służącą. Dzień po dniu, Cynthia (Sidse Babett Knudsen) i Evelyn (Chiara D'Anna) odtwarzają prowokacyjny rytuał, który kończy się karą i nagodą. Kiedy jedna z nich zaczyna tęsknić za bardziej konwencjonalnym związkiem, erotyczna obsesja drugiej staje się niebezpiecznym nałogiem. Kostiumy pełne wymyślnych seksualnych podtekstów projektowała dla filmu współpracująca z Peterem Greenawayem Andrea Flesch.
Zostanę z tobą (I Stay with You)
Reżyseria: Artemio Narro
Natalia jest młodą kobietą, która przyjeżdża z Hiszpanii do Meksyku na zaproszenie Estebana. Jednak ze względu na pracę, chłopak jest nieobecny. Jej przyjaciółki Ana i Sofia przekonują Natalię, aby udała się z nimi na rodzaj wieczoru panieńskiego. To, co zaczyna się jako niewinna komedia staje się dramatycznym i brutalnym aktem przemocy kwestionującym naturę władzy, zwierzęcości naszego gatunku i tradycyjnego układu ról płciowych. Filmowy debiut artysty wizualnego Artemio Narro jest nie tylko komentarzem do wszechobecnej w Meksyku przemocy, ale także próbą zobrazowania jak te przemoc postrzega społeczeństwo. Odwracając sytuację w filmie, autor spowodował, że uświadamiamy sobie walkę płci w bardzo bezpośredni i drastycznie konfrontacyjny sposób.
Montażysta (The Editor)
Reżyseria: Adam Brooks, Matthew Kennedy
W zapuszczonym włoskim studiu produkującym filmową pulpę dochodzi do serii brutalnych morderstw. Tajemniczy sprawca nosi czarny płaszcz, skórzane rękawiczki, narzędziem zbrodni jest brzytwa, zaś krwawym scenom mordu towarzyszy dudniąca organowa muzyka i gorączkowe zbliżenia na nagie ciała ofiar. Brzmi znajomo? Montażysta to list miłosny do włoskich horrorów giallo z lat 70. i 80. Film jest naszpikowany cytatami i odniesieniami do klasyki gatunku, kiepskimi postsynchronami, dziwnymi scenami seksu i całym arsenałem lśniących ostrzy i innych narzędzi tnących.
VHS HELL / Brain Damage i Evil Toons
to cykliczne pokazy filmów klasy B, które w czerwcu tego roku świętowały pięciolecie działalności. Na projekcjach zobaczycie produkcje zapomniane, absurdalnie nakręcone, tandetne i niesmaczne, a jednocześnie rozrywkowe i fascynujące. VHS HELL podczas Artloop Festival nawiąże do hasła przewodniego soboty, jakim jest "Bezsenność i Koszmar". Dozwolone od lat 18. Zapraszamy do Pensjonatu EDEN!
Truposz (The Dead Man)
Reżyseria: Jim Jarmusch
"Truposz" jest historią młodego człowieka, historią duchowo-cielesnej ucieczki przez nieznaną krainę. Jest druga połowa dziewiętnastego wieku. William Blake podąża w kierunku najdalej położonego posterunku na wschodniej granicy. Zagubiony i paskudnie ranny napotyka przedziwnego, wyjętego spod prawa Indianina imieniem Nikt, który ze względu na zbieżność imion jest przekonany, że spotkał jednego z nieżyjących członków Brytyjskiego Stowarzyszenia Umarłych Poetów.
ARTLOOP + ARTBOOM FESTIVAL
Z przyjemnością kontynuujemy współpracę z Miastem Kraków i z krakowskim festiwalem Grolsch ArtBoom Festival. Obydwa festiwale wiele łączy. Anektują dla sztuki przestrzeń miejską i poddają ją artystycznej transformacji, wychodzą poza formułę instytucjonalnych pokazów i prezentacji, angażują w kontakt ze sztuką nie tylko wytrawnych znawców, ale także często przypadkowych przechodniów.
W 2015 roku w projekcie udział biorą: Anna Królikiewicz [podczas ArtBoom] oraz Igor Krenz [podczas ARTLOOP].
Igor Krenz, „Obiekt bez cienia" | instalacja
PGS / sala multimedialna / mała / 2 piętro
Obiekt funkcjonuje we wszystkie dni festiwalowe od 20.00 do 10.00.
Obiekt można oglądać we wszystkie dni festiwalowe od 10.00 do 20.00.
Igor Krenz konsekwentnie tworzy prace o konceptualnym charakterze, jego przewrotne filmy odwołujące się do estetyki badań naukowych, prezentujące obiekty poddawane prostym eksperymentom są zjawiskiem znanym odbiorcom sztuk wizualnych, którzy cenią błyskotliwość oraz atmosferę absurdu cechującą większość działań artysty. Nocna Zmiana, tytuł edycji Festiwalu Artloop, w który wpisana jest praca Igora Krenza to dla artysty powód nie do abstrakcyjnej refleksji nad różnicami pomiędzy nocną i dzienną aktywnością miasta czy nocnym obliczem Sopotu, ale pretekst do wpisania w temat swoich przemyśleń związanych z naturą rzeczy. Obiekt działający zgodnie z opisem, funkcjonuje jakby „po godzinach”. Doskonale wpisuje się w całą serię obiektów używanych wielokrotnie przez artystę w celu kreowania sytuacji przykuwających uwagę, zaskakujących, niemożliwych, czasami niepotrzebnych, czy niezrozumiałych. Artysta za pomocą prostego zabiegu ze światem, specyficznego oświetlenia obiektu wprowadza nas w rodzaj dysonansu poznawczego. W czasie kiedy widz może oglądać obiekt w warunkach muzealnych, nie doświadcza tego, co sugeruje tytuł projektu i trudno mu zaklasyfikować to zdarzenie. Sytuacja ta wiele mówi nam o strategiach artystycznych Igora Krenza, który opisuje „Obiekt bez cienia” jako instalację działającą jedynie w godzinach zamknięcia galerii, do zobaczenia przez publiczność tylko w godzinach jej otwarcia. W PGS instalacja Igora Krenza zaczynająca działać dopiero po jego zamknięciu. Mamy do czynienia z podwójnym życiem, drugim życiem obiektów muzealnych regulowanym przez godziny otwarcia i godziny zamknięcia instytucji. Artysta podejmuje kwestię funkcjonowania dzieła sztuki i jego odbioru, w sytuacji kiedy jego „prawidłowy” odbiór jest ograniczony, albo wręcz niemożliwy. Ukazuje sprzeczności, każe nam wątpić w podstawowe zjawiska fizyczne. Na finalny efekt projektu składa się dopracowana forma pracy, świadoma oszczędność formalna na granicy minimalizmu. Widz w pełni może skupić się na wykreowanej przez artystę sytuacji, wziąć udział w grze, postawić na racjonalizm lub postawę empiryczną.
Igor Krenz „Schoko Traum” | wideo
Dwie Zmiany
Funkcjonuje we wszystkie dni festiwalowe od 12.00 do zamknięcia.
Specjalnie przygotowana na edycję "Nocna zmiana" praca Igora Krenza to jak mówi artysta "(...) wideo, które w założeniu mija się z pojęciem początku i końca, obsesyjnie trwa, lub "ciągnie się". Relaksacyjna nuda. Widz z wysokim poziomem empatii zaczyna ziewać lub usypia, a wideo w założeniu ma pozwolić mu usnąć. Ktoś z niskim poziomem empatii prawdopodobnie wychodzi". Użyte w tytule niemieckie słowo Traum, inaczej niż wskazywałaby polska i angielska trauma znaczeniem zbliża się do snu i marzenia sennego.
Kuratorka prac Igora Krenza: Małgorzata Gołębiewska
Współpraca kuratorska + produkcja: Lena Dula
PRAKTYCZNE INFO:
PUNKTY INFO:
PAŃSTWOWA GALERIA SZTUKI | Plac Zdrojowy 2
Punkt Info / Recepcja gości / Biuro Festiwalowe / Obsługa mediów
Czynne w dniach festiwalu: 12.00-20.00
PLAC PRZYJACIÓŁ SOPOTU / OBIEKT ZAMIANA
Czynne w dniach festiwalu: 12.00-24.00
NASZE MIEJSCA:
Państwowa Galeria Sztuki / Pl. Zdrojowy 2 + Plac Przyjaciół Sopotu / Plac Zdrojowy – Obiekt Zamiana
Dom z Wieżą / ul. Goyki 3 + Dwie Zmiany / ul. Bohaterów Monte Cassino 31 + Teatr na Plaży / Aleja Franciszka Mamuszki 2 + Multikino Sopot / ul. Bohaterów Monte Cassino 63 + Grand Hotel / ul. Powstańców Warszawy 12/14 + Hotel Maryla / ul. Sępia 22 + Willa Bergera / ul. Obrońców Westerplatte 24
Klub Sfinks 700 / Aleja Franciszka Mamuszki 1 + Pensjonat EDEN / ul. Księdza Augustyna Kordeckiego 4/6