Flamenco: zmysłowe, nostalgiczne, żartobliwe - jak życie [POSŁUCHAJ]

Flamenco to nie tylko specyficzna harmonia, skomplikowane rytmicznie kompozycje, charakterystyczny andaluzyjski taniec, śpiew i gitarowe brzmienie, ale także tzw. duende, czyli duch flamenco. To wspólna improwizacja, szukanie porozumienia. Bywa zmysłowe, nostalgiczne, żartobliwe… Jak życie.

29 grudnia 2023 08:18

Flamenco: zmysłowe, nostalgiczne, żartobliwe - jak życie [POSŁUCHAJ] — Flamenco pierwotnie było wielokulturową muzyką ludową, nieco chropowatą, ale płynącą prosto z serca
Foto: Krzyzak/shutterstock.com

Pierwotnie było wielokulturową muzyką ludową, nieco chropowatą, ale płynącą prosto z serca. Trafiając do sal koncertowych, stało się wprawdzie rozpoznawalne, ale utraciło swoją pierwotną funkcję komunikacji międzyludzkiej i oczyszczania skumulowanych uczuć przy pomocy sztuki.

Elżbieta Moszczyńska tańczyła od dziecka. Na studiach kulturoznawczych we Wrocławiu pisała pracę o tańcu, który interesował ją jako narzędzie terapeutyczne, otwierające osobistą ekspresję. Nie była pierwszą w Polsce nauczycielką flamenco, ale była pierwszą tancerką, która uczyła się od rdzennych nauczycieli z Andaluzji i żyła wśród nich. - Gdzieś czułam, że mogę w tym tańcu wyrazić swój temperament. Byłam nieśmiała, czułam się zamknięta. Tylko kiedy tańczyłam, recytowałam wiersze albo malowałam, otwierałam się. Wielu ludzi mówiło, że kiedy tańczę jestem inną osobą - opowiada bohaterka reportażu.

Począwszy od roku 1990 otworzyła kilka szkół flamenco w Polsce, a wiele aktywnych do dziś tancerek flamenco jest jej uczennicami. Lecz ją awanturnicza natura znowu pchała ją w świat: jeździła po Europie, tańcząc na ulicach, żeby w końcu osiąść w Andaluzji, gdzie mieszka od 25 lat. Szukając pierwotnych korzeni sztuki, stworzyła tam swoją metodę na odblokowanie ciała i emocji, terapii poprzez taniec i inne artystyczne środki wyrazu.

Najczęściej czytane:

Razem z autorką reportażu idą śladami flamenco po ulicach Sewilli. To tam, w jednej z dzielnic miasta, znajdowała się jej pierwsza szkoła tańca oraz szkoła, w której uczył się jej dzieci.

"Ulice flamenco" - reportaż Doroty Jaśkiewicz-Łebek (Reportaż w Trójce)

25:07

Dodaj do playlisty

"Flamenco to opowieści o życiu" - podkreśla Elżbieta Moszczyńska. - To była po prostu forma życia, która im ułatwiała wyrażanie części uczuciowej. Załatwiali też w ten sposób swoje problemy. (...) To była taka konwersacja, zabawa, ale też oczyszczenie - opowiada.