Krzyżowcy na drodze do krucjaty. Zakon templariuszy i jego burzliwa historia

  • Facebook
  • Twitter
  • Wykop
  • Mail
Krzyżowcy na drodze do krucjaty. Zakon templariuszy i jego burzliwa historia
Zakon Templariuszy, zwanych także Krzyżakami (od charakterystycznego czerwonego krzyża na białych płaszczach) został uformowany przez kilku rycerzy, którzy pozostali w Jerozolimie po zdobyciu miasta. Mieli chronić pielgrzymów i strzec dróg prowadzących do Jerozolimy. Foto: Shutterstock

Składali śluby ubóstwa, czystości, posłuszeństwa i walki z niewiernymi. Stali się najbogatszym zakonem rycerskim średniowiecznej Europy. Zostali oskarżeni o herezję, ich ogromny majątek skonfiskowano, a rycerzy posłano na stos. Do dziś inspirują pisarzy i poszukiwaczy skarbów. - O burzliwej historii zakonu Templariuszy w "Leniwym popołudniu" opowiadał Krzysztof Kurzeja. 

  • Zakon został uformowany przez kilku rycerzy, którzy pozostali w Jerozolimie po zdobyciu miasta.
  • Mieli chronić pielgrzymów i strzec dróg prowadzących do Jerozolimy.
  • Przyjęli nazwę Zakon Ubogich Rycerzy Chrystusa Świątyni Salomona.
  • 13 października 1307 roku na rozkaz króla Francji Filipa Pięknego aresztowano francuskich templariuszy. Pięć lat później zakon został rozwiązany, a jego dobra uległy konfiskacie.

Templariusze rozpoczęli swoją działalność w roku 1118, kiedy to rycerz francuski Hugo de Payens zorganizował bractwo na wpół religijne, na wpół rycerskie, którego głównym zadaniem była opieka nad pielgrzymami do Ziemi Świętej oraz ich zbrojna ochrona. Często nazywano ich ubogimi rycerzami Chrystusa. Pełna, oficjalna nazwa brzmiała Zakon Ubogich Rycerzy Chrystusa Świątyni Salomona.

Zakon Ubogich Rycerzy Chrystusa Świątyni Salomona

Templariusze nie musieli płacić podatków, posiadali własnych kapelanów, u których się spowiadali. Władze Kościoła utraciły wszelką kontrolę nad zakonnikami. Ich ośrodki rozsiane były po całej Europie, nawet w Polsce. Majątek Templariuszy liczony był w milionach kilogramów srebra.

Zakon templariuszy i jego tajemnice/ Muzeum Historii Polski w Warszawie

Elita wśród zakonów

Kandydaci na Rycerzy Chrystusa musieli przejść długi i ciężki okres prób. Miały one sprawdzić ich zdolność wyrzeczenia się siebie w służbie rycerskich i religijnych ideałów zakonnych. Templariusze codziennie na dwie godziny przed wschodem słońca zbierali się w kaplicy, by modlić się psalmami. Potem każdy rycerz sprawdzał stan swojej zbroi i uprzęży. Po mszy jedli skromne śniadanie, po czym zabawiali się rozmowami. W nocy spali w celach bez drzwi, łączył ich wspólny korytarz. W zakonie pełnić mogli jedną z czterech funkcji: braci rycerzy, braci giermków, kapelanów oraz służby i rzemieślników.

Czytaj także:

Krzyżowcy - czerwony krzyż na białym płaszczu

Charakterystycznym dla Templariuszy symbolem był czerwony krzyż. Emblemat zakonnicy nosili na białym płaszczu, na lewym ramieniu, trochę powyżej serca. Jedna z legend mówi, że szkocka masoneria niejako wywodzi się z tradycji zakonu Templariuszy. A część lóż masońskich rzeczywiście posługuje się nawet flagami Rycerzy Chrystusa.

Posłuchaj

49:52
Krzyżacy na drodze do krucjaty. Zakon templariuszy i jego burzliwa historia (Leniwe popołudnie/ Trójka)
+
Dodaj do playlisty
+

 

Upadek zakonnej potęgi

Upadek potęgi Templariuszy rozpoczyna się w momencie kiedy zarzuca się im muzułmańskie praktyki religijne, upadek obyczajów w zakonie, a wręcz zapieranie się Chrystusa. W 1307 roku, na mocy tajnej instrukcji królewskiej, król Francji Filip IV Piękny dokonał masowych aresztowań Templariuszy. Sformułowano wtedy ostrzejsze oskarżenia wobec zakonników, m.in. o bluźnierstwo, o wypaczanie obrzędów kościelnych, w tym plucie na krzyż, rozpustę i niezwykle ciężki zarzut - homoseksualizm, za co w średniowieczu karano śmiercią.

Ponadto w audycji:

  • Barek Pietrachowicz – astrofizyk, psycholog i psychoterapeuta o znaczeniu duchowości dla naszej psychiki;
  • Tomasz Królikiewicz o potrawach z gęsiny.

***

Tytuł audycji: Leniwe popołudnie
Autorka audycji: Anna Popek
Data emisji: 5.11.2023
Godzina emisji: 13.07

PR Historia/zch

Polecane