Powstańcza rzeczywistość oczami dzieci. Reportaż [POSŁUCHAJ]

Krystyna Wrońska i Jerzy Michalski są rodzeństwem. Mieszkają w przedwojennej kamienicy w sercu Warszawy, przy ul. Poznańskiej 11, gdzie spędzili również dzieciństwo i niemal całe dorosłe życie. Mieszkanie, w którym żyją, odegrało ważną rolę na mapie powstańczej stolicy.

1 sierpnia 2022 22:35

Powstańcza rzeczywistość oczami dzieci. Reportaż [POSŁUCHAJ] — Krystyna Wrońska i Jerzy Michalski przez całe życie mieszkają w kamienicy Poznańska 11
Foto: Antoni Rokicki

W mieszkaniu przy ulicy Poznańskiej

Znajdował się w nim punkt opatrunkowy, a piętro wyżej – szpital. Historia ta jest jednak mało znana. Obecni mieszkańcy Poznańskiej nie znają losów budynku, a w wielu książkach o powstaniu nie znajdziemy informacji o tym, że w tym miejscu w 1944 roku był szpital.

Aleksandra Fafius jest córką uczestniczki powstania, jej mama pełniła funkcję łączniczki. Bohaterka reportażu Antoniego Rokickiego opowiada o tym, że w rodzinnym domu rzadko można było usłyszeć historie z pamiętnego roku 1944. Mama pani Aleksandry wspomniała kiedyś o tym, że przy ulicy Poznańskiej znajdował się punkt opatrunkowy dla powstańców. Ta informacja wróciła do kobiety kilkadziesiąt lat później, gdy zaczęła prowadzić kwiaciarnię przy Poznańskiej 11. – Po drugiej stronie ulicy walczył Batalion Zaremba-Piorun. Obecny prezes Okręgu Warszawa Światowego Związku Żołnierzy AK opowiadał, że sanitariuszki prowadziły tam rannych, jego kolegów – mówi A. Fafius.

Najczęściej czytane

Pamiętny 13 września 1944

O tym, jak wyglądało codzienne, zwykłe życie na Poznańskiej, opowiada Krystyna Wrońska, z domu Michalska. W 1944 roku miała 11 lat. Zapytana o najsilniejsze wojenne wspomnienie, relacjonuje najboleśniejszy dzień z tego dramatycznego okresu – był nim pamiętny 13 września. W kamienicę trafiła wtedy bomba. Pani Krystyna wraz z bliskimi utknęła w gruzach budynku. – Przerażający świst, huk, ciemność. Znaleźliśmy się pod tymi gruzami. Nic nie było widać. To był dzień, ale było ciemno… I słyszę taki głos: "Słuchajcie, Michalscy nie żyją". Czuję, że żyję, tylko nie mogę się ruszyć, bo jakimś gruzem i pyłem jestem obsypana… I dopiero jak ten pył opadł, sąsiedzi zaczęli nas wyciągać… – wspomina ze wzruszeniem bohaterka reportażu. Z kolei Jerzy Michalski, brat pani Krystyny, w wyniku tego dramatycznego wydarzenia przestał mówić.

Jak wyglądała wojenna rzeczywistość z perspektywy kilkuletnich dzieci? Dzieci ukrywających i bawiących się w piwnicach przy Poznańskiej…

"Tajemnica kamienicy przy Poznańskiej" – reportaż Antoniego Rokickiego (Reportaż/Trójka)

22:42

Dodaj do playlisty