Mendelson to peryferie francuskiej sceny muzycznej. Nie jest to jednak stwierdzenie wartościujące - muzycy grupy, a przede wszystkim jej lider, autor tekstów i kompozytor, Pascal Bouaziz, świadomie wybrali pozycję outsiderów, gdzieś pomiędzy alternatywnym rockiem, indie popem a minimalistyczną piosenką. Żadna współczesna francuska grupa nie zaprasza słuchaczy do świata tak dziwnego, a jednocześnie tak bliskiego i znajomego.
Tą drogą podążają od 1997 roku, kiedy ukazał się ich pierwszy album – „L’avenir est devant”, o którym prasa muzyczna pisała: „Wszyscy za nim, on na przodzie”.
Trzy lata później wydali „Quelque part”, a w 2003 roku „Seuls au sommet”. Oba krążki spotkały się z bardzo dobrym przyjęciem, gdyż zdecydowanie różniły się od monotonnego tła współczesnej francuskiej piosenki.
Pascal Bouaziz, głos i siła sprawcza Mendelsona, jest nazywany poetą życia codziennego. Po jednym z koncertów recenzent napisał: „Mówi za nas to, do czego sami nigdy byśmy się nie przyznali. Także o tym, co tkwi w nas od dzieciństwa i co tylko w ten sposób możemy odnaleźć”.
21 stycznia 2008 roku do sklepów trafił dwupłytowy album „Personne ne le fera pour nous”, który od kilku miesięcy był dostępny w Internecie, otrzymując doskonałe recenzje. Jedna z najlepszych francuskich płyt roku 2007, która w oficjalnym, handlowym obiegu pojawia się w roku 2008! Takie tam paradoksy...
Camille – Money Note
Rubin Steiner – Another Record Story
Poney Express – Les Femmes de Milwaukee
Mendelson – Mon frère
Mendelson – J'aime pas les gens
Mendelson – 1983 (Barbara)
Miossec - Non, non, non, non (jes ne suis plus saoul)
