VII DNI TISCHNEROWSKIE Kraków, 9 - 12 maja 2007

Okazją do tego są Dni Tischnerowskie, które zrodziły się z wielkiej potrzeby zachowania i przekazania dalej dziedzictwa duchowego Księdza Profesora.

Z inicjatywy Wydawnictwa Znak 4 listopada 2000 roku spotkali się w Łopusznej przedstawiciele różnych środowisk, z którymi związany był ksiądz Józef Tischner. To spotkanie dało początek Dniom Tischnerowskim, organizowanym co roku w Krakowie przez Państwową Wyższą Szkołę Teatralną, Uniwersytet Jagielloński, Papieską Akademię Teologiczną, Społeczny Instytut Wydawniczy ZNAK oraz Instytut Myśli Józefa Tischnera.

W programie tegorocznej edycji Dni Tischnerowskich, uczestnicy debat, paneli i warsztatów filozoficznych szukają odpowiedzi na ważkie pytania, zachęcając do wspólnej dyskusji. "Idea solidarności dzisiaj" - to myśl przewodnia Jaskini Filozofów; debatę z udziałem wybitnych intelektualistów prowadzi Dobrosław Kot. Ponadto odbędą się Laboratoria Filozoficzne Młodych - "Kryzys autorytetu?" - przygotowane przez Papieską Akademię Teologiczną, oraz panel "Kościół Tischnera" organizowany przez Instytut Myśli Józefa Tischnera. Szkoła Teatralna przygotowała premierę spektaklu pt. "Kabaret filozoficzny, czyli wariacje Tischnerowskie" w reżyserii Artura Więcka, z udziałem Moniki Babeckiej,  Krzysztofa Globisza,  Jerzego Treli  i studentów PWST. W programie nie zabraknie także przeglądu filmów o księdzu Tischnerze, który jak co roku przygotował i poprowadzi redaktor Wojciech Bonowicz.

Gościem specjalnym VII Dni Tischnerowskich jest włoski filozof, prawnik i polityk prof. Rocco Buttiglione, który wygłosi wykład z cyklu Colloquia Tischneriana i weźmie udział w Jaskini Filozofów.

Istotnym elementem programu Dni Tischnerowskich jest uroczystość wręczenia nagród Wydawnictwa i Miesięcznika Znak im. Ks. Józefa Tischnera, ufundowanych przez Sopockie Towarzystwo Ubezpieczeniowe  Ergo Hestię, oraz Stypendium im. Józefa Tischnera przyznawanego przez jury powołane przez Instytut Nauk o Człowieku w Wiedniu.  Uroczystości towarzyszyć będzie koncert w wykonaniu znakomitych polskich jazzmanów Cezarego Paciorka i Emila Kowalskiego.

Zwieńczeniem Dni jest debata "Tygodnika Powszechnego" - Ksiądz na manowcach. Kapłaństwo według Tischnera - prowadzona przez red. Artura Spornika oraz Majówka Szkół Tischnerowskich przygotowana przez studentów  Wyższej Szkoły Europejskiej im. ks. J. Tischnera, we współpracy z Kazimierzem Tischnerem, Rodziną Szkół Tischnerowskich i Stowarzyszeniem Drogami Tischnera.

Laureaci Nagrody Miesięcznika i Wydawnictwa Znak im. ks. Józefa Tischnera

ufundowanej przez Ergo Hestię

Jury w składzie: ks. Adam Boniecki (przewodniczący), Jarosław Gowin, Leszek Kołakowski, Krzysztof Michalski, Łukasz Tischner (sekretarz), Henryk Woźniakowski, abp Józef Życiński podczas posiedzenia w dniu 15 kwietnia 2007 w Krakowie wyłoniło trzech  laureatów Nagrody Miesięcznika i Wydawnictwa Znak im. ks. Józefa Tischnera.

Nagrodzeni zostali:

Władysław Stróżewski- w kategorii pisarstwa religijnego lub filozoficznego, stanowiącego kontynuację "myślenia według wartości"

Wyróżniony za całokształt twórczości, z której przebija blask dobra, prawdy i piękna. Władysław Stróżewski  odważnie przypomina, że kultura pozbawiona metafizycznych źródeł skazana jest na obumarcie. W swych licznych pracach głosi pochwałę rozumu, który zdolny jest oprzeć się przemocy zła, kłamstwa i brzydoty. Władysław Stróżewski przywraca właściwy - renesansowy - sens słowu humanista.

prof. Władysław Stróżewski - filozof, humanista, uczeń prof.  Stefana Swieżawskiego,  prof. Mieczysława Alberta  Krąpca, prof. Izydory Dąmbskiej, którego najważniejszym mistrzem pozostaje jednak prof. Roman Ingarden. Profesor urodził się  8 czerwca 1933 w  Krotoszynie (Wielkopolska). Magisterium,  a  następnie doktorat   z  filozofii  uzyskał  na  Katolickim  Uniwersytecie Lubelskim.  Z  Krakowem, a także z Uniwersytetem  Jagiellońskim związany  jest  od 1957 roku. Działalność naukową  rozpoczął  w ówczesnej  Katedrze Historii Filozofii. W latach 1984-1987  był dyrektorem  Instytutu  Filozofii, a w latach  1987-1993  pełnił funkcję dziekana, najpierw Wydziału Filozoficzno-Historycznego, a  później - Filozoficznego. Równocześnie prowadził wykłady  na Katolickim   Uniwersytecie  Lubelskim,  w   Akademii   Teologii Katolickiej  w  Warszawie, a także w Akademiach  Muzycznych  w Krakowie,  Warszawie, Gdańsku i Katowicach. Obecnie kieruje  Zakładem Ontologii  w  Instytucie Filozofii UJ.  Muzyczne pasje Profesora przyczyniły się do zainicjowania  i zorganizowania Uniwersyteckich Koncertów. Przez wiele lat brał  czynny  udział w  seminariach  odbywających pod auspicjami Jana Pawła II  w  Castel  Gandolfo.   Od  wielu   lat   jest przewodniczącym     Polskiego    Towarzystwa    Filozoficznego, przewodniczącym  Komitetu   Olimpiad  Filozoficznych,  a   także redaktorem  naczelnym "Kwartalnika   Filozoficznego".  Jest członkiem zespołu redakcyjnego miesięcznika "Znak", z którym związany jest od niemal półwiecza.

Wydał m.in.: Istnienie  i  wartość  (1981),  Dialektyka twórczości  (1983; wznowienie 2006),   Istnienie i sens (1994), O  wielkości. Szkice  z  filozofii  człowieka (2002), Wokół  piękna.  Szkice  z estetyki (2002) oraz Ontologia (2004).

Rafał Dutkiewicz - w kategorii publicystyki lub eseistyki na tematy społeczne, która uczy Polaków przyjmować "nieszczęsny dar wolności"

Wyróżniony za książkę Nowe horyzonty, w której otwiera nowe horyzonty nie tylko przed Wrocławiem, ale przed całą Polską.  Rafał Dutkiewicz pokazuje, jak mądrze zagospodarować z trudem wywalczoną wolność - jak wyzwolić spętanego ducha przedsiębiorczości, jak odbudować poczucie wspólnoty, jak wreszcie powstrzymać falę emigracji młodych. Jego recepty nie są gołosłowne -  stoją za nimi owoce działań podjętych we Wrocławiu. Rafał Dutkiewicz z pasją przekonuje, że "Polska może być wspaniałym krajem".

Rafał Dutkiewicz - inżynier matematyk, doktor logiki, prezydent Wrocławia. Urodzony 6 lipca 1959 roku w Mikstacie w południowej Wielkopolsce. Jest absolwentem matematyki stosowanej Politechniki Wrocławskiej, doktorat w zakresie logiki formalnej uzyskał na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim .
Przez wiele lat pracował naukowo, wykładał logikę formalną na KUL-u oraz na Uniwersytecie Wrocławskim. Jest autorem i współautorem wielu artykułów naukowych (m.in. Z badań nad metodą tablic semantycznych Betha). Był aktywnym działaczem opozycji. Na przełomie lat 70. i 80. był m. in. jednym z organizatorów Tygodni Kultury Chrześcijańskiej we Wrocławiu, przewodniczącym Towarzystwa Stypendialnego im. A. Mickiewicza. W okresie stanu wojennego działał w podziemnych strukturach Solidarności. W 1989 roku pełnił funkcję sekretarza Komitetu Obywatelskiego "Solidarność". W roku 1990 został przewodniczącym Komitetu Obywatelskiego "Solidarność" we Wrocławiu. W latach 90. podjął działalność biznesową. Zakładał Radia ESKA. Jest współwłaścicielem firmy "Signium" zajmującej się wyszukiwaniem kadr kierowniczych. Swoją karierę w doradztwie personalnym rozpoczął już w 1991 roku. W 2002 roku, jako kandydat niezależny, po raz pierwszy w bezpośrednich wyborach, popierany przez Platformę Obywatelską i Prawo i Sprawiedliwość, objął stanowisko Prezydenta Wrocławia.
Jest miłośnikiem kotów, ceni kuchnię śródziemnomorską oraz dobre wino. Ma zamiłowanie do układania i cytowania zabawnych fraszek, sentencji. W wolnych chwilach jeździ rowerem, czyta poezję i opowiada dzieciom wymyślone przez siebie bajki.

Brat Moris Maurin - w kategorii inicjatyw duszpasterskich i społecznych współtworzących "polski kształt dialogu Kościoła i świata"

Wyróżniony za książkę Wierzę w Kościół. W trudnym okresie dla polskiego katolicyzmu Brat Moris dzieli się swą niezachwianą, ale jak najdalszą od triumfalizmu, wiarą w Kościół bez granic i murów. Pokazuje, że lekarstwem na klerykalizm, lęk przed światem i pokusę władzy są wspólnotowość, otwartość i służebność.  Brat Moris ukazuje piękno Kościoła ubogiego, który przygarnia słabych i poranionych, świadcząc o miłosiernej miłości Chrystusa. Brat Moris jest świadkiem tego Kościoła.

Brat Moris Maurin - urodził się 23 X 1928 roku w Paryżu, w rodzinie niepraktykującej. Kiedy miał 23 lata, nawrócił się w trakcie pielgrzymki do Chartres. Wkrótce potem wstąpił do postulatu w klasztorze, a potem do małych braci Jezusa (1953). Studiował filozofię i teologię w Tuluzie. Przyjął święcenia kapłańskie. Przez 12 lat był uczniem, przyjacielem i współbratem Jacques'a Maritaina (który pod koniec życia wstąpił do małych braci). Mieszkał m.in. w Maroku i na Saharze - wśród muzułmanów. Pełnił różne ważne funkcje w zgromadzeniu - był m.in. odpowiedzialny za studia; jako asystent przełożonego sporo podróżował (zwłaszcza na terenie Afryki).  Pod koniec lat 70. - jak sam mówi - przypadkiem trafił do Polski. Od roku 1992 jest tutaj na stałe - kilka lat temu otrzymał polskie obywatelstwo. Przez wiele lat mieszkał na warszawskiej Pradze - jak człowiek ubogi wśród innych ubogich. Obecnie - jako emeryt - mieszka w Izabelinie pod Warszawą. 

Publikował m.in. w ,,Tygodniku Powszechnym", ,,Więzi", ,W drodze" i ,,Pastores". Wydał kilka książek: Brat Karol de Foucauld (Warszawa 1997), Za Jezusem z Nazaretu (Warszawa 2000), Żyć kontemplacją w sercu świata (Kraków 2005), Wierzę w Kościół (Kraków 2006). 

Każdy z laureatów otrzyma statuetkę autorstwa artysty rzeźbiarza Mariana Gromady
oraz nagrodę pieniężną w wysokości 15.000 zł
ufundowaną przez Sopockie Towarzystwo Ubezpieczeniowe Ergo Hestię

Stypendium im. ks. Józefa Tischnera

ufundowane przez Instytut Nauk o Człowieku w Wiedniu

Stypendium im. Józefa Tischnera przyznawane jest raz do roku przez Instytut Nauk o Człowieku w Wiedniu młodym polskim uczonym oraz pracownikom naukowym z Polski i Stanów Zjednoczonych.

Skład Jury:

bp Tadeusz Pieronek - przewodniczący, prof. Marcin Król, prof. Krzysztof Michalski,
prof. Wiktor Osiatyński

Fundusz stypendium został utworzony ze środków przekazanych przez papieża Jana Pawła II, Fundację Kościuszkowską oraz The Foundation Open Society Institute.

W roku 2007 Stypendium im. Józefa Tischnera otrzyma STANISŁAW BURDZIEJ

Stanisław Burdziej - ur. w 1979 roku w Toruniu, doktorant w Instytucie Socjologii Uniwersytetu Mikołaja Kopernika. Ukończył socjologię w Toruniu oraz amerykanistykę na uniwersytecie w Heidelbergu. Autor książki pt. "W drodze do Santiago de Compostela. Portret socjologiczny pielgrzymki" (Kraków 2005, Nomos) oraz kilkunastu artykułów i recenzji opublikowanych m.in. na łamach "Polskiego Przeglądu Dyplomatycznego", "Polish Foreign Affairs Digest", "Religion, State and Society", "Kultury i Społeczeństwa", "Studiów Narodowościowych" oraz "Przeglądu Powszechnego". Przygotowuje rozprawę doktorską poświęconą amerykańskiej religii obywatelskiej.

Uroczystości towarzyszyć będzie koncert w wykonaniu
Duetu Cezary Paciorek/Emil Kowalski

Duet Cezary Paciorek /Emil Kowalski powstał stosunkowo niedawno, poszukiwania repertuaru wiodły artystów różnymi ścieżkami, niekoniecznie jazzowymi. Ostatnio muzycy powzięli zamiar nagrania projektu z własnymi interpretacjami utworów Fryderyka Chopina. Ich koncerty cieszą się ogromnym zainteresowaniem publiczności.

Cezary Paciorek - akordeonista, pianista, kompozytor, aranżer, dziesięć razy z rzędu uznany został przez czytelników "Jazz Forum" za najlepszego polskiego akordeonistę jazzowego. Ukończył Akademię Muzyczną w Gdańsku. Już jako piętnastolatek grał w big-bandzie. Współpracował m.in. z zespołem Mietek Blues Band, Maciejem Sikałą, Zbigniewem Namysłowskim, Jarkiem Śmietaną, Leszkiem Możdżerem, braćmi Pospieszalskimi i Joszko Brodą. Trzy płyty z jego udziałem otrzymały nominacje do "Fryderyka". Twierdzi, że jego największym osiągnięciem jest uczynienie akordeonu instrumentem jazzowym, który jest wykorzystywany w renomowanych zespołach.

Emil Kowalski - klarnecista - w ankiecie Jazz Top 2003, rozpisanej przez miesięcznik JAZZ FORUM, zajął pierwsze miejsce w kategorii klarnecistów. Należy dodać, że pozycję tę zajmuje od 1999 roku oraz to, że gra on zarówno na klarnecie jak i na klarnecie basowym. Od roku 1991 prowadzi własny zespół Emil Kowalski Quintet, z którym występował w wielu krajach Europy. W trakcie tych tournee występował razem z tak znakomitymi muzykami, jak: Buddy De Franco, Eddie Henderson, Brad Terry, Ed Schuler, Adrian West czy Bob Mayer. W swoim dorobku artystycznym ma jedenaście płyt, z których trzy są autorskimi, a przy wydaniu pozostałych był współautorem. Autorskie płyty to: bardzo przychylnie przyjęta "Children Of Bird" - dedykowana Charlie Parkerowi, "Koledzy" oraz "Emil Kowalski playing Benny Goodman''.