Justyna Steczkowska na Trójkowej scenie

Justyna Steczkowska wystąpiła w studiu im. Agnieszki Osieckiej w niedzielę (31 maja).

Pochodzi z wielodzietnej muzykalnej rodziny. Uczęszczała do Państwowej Szkoły Muzycznej im. I. J. Paderewskiego w Stalowej Woli. W 1992 roku zrezygnowała ze studiów, by poświęcić się wokalistyce. Śpiewała w zespołach rockowych Agressiva 69, Wańka Wstańka, Revolutio Cordis, a także jazzowych z własną grupą Shoco i Duet.

W 1994 roku zwyciężyła w programie "Szansa na sukces", gdzie wykonała utwór "Boskie Buenos" z repertuaru grupy Maanam. W tym samym roku wygrała koncert debiutów Festiwalu Polskiej Piosenki w Opolu. W 1995 reprezentowała Polskę w Konkursie Piosenki Eurowizji w Dublinie z piosenką "Sama", w którym zajęła osiemnaste miejsce. Wystąpiła także na Sopot Festiwal, przedstawiając w konkursie piosenki "Dziewczyna Szamana" i "Wrogu mój". W tym samym roku nawiązała współpracę z Grzegorzem Ciechowskim, pod którego okiem nagrała debiutancką płytę "Dziewczyna Szamana". Tytułowy utwór z tego albumu uznany został przebojem roku 1996 w wielu plebiscytach, a sam album zyskał miano platynowej płyty, rozchodząc się w ponad 350 tys. egzemplarzy. Została wyróżniona nagrodą muzyczną Fryderyk '96 w pięciu kategoriach: wokalistka roku, album roku, piosenka roku, fonograficzny debiut roku i teledysk roku. Otrzymała także statuetkę Wiktor '96 w kategorii najlepsza piosenkarka, artystka estrady.

Wydana w 1997 roku druga płyta, zatytułowana "Naga", osiągnęła status złotej płyty za sprzedaż ponad 50 tys. sztuk. Również i ten krążek wyprodukował Grzegorz Ciechowski. W tym samym roku Justyna pojawiła się gościnnie na kilku płytach innych wykonawców, m.in. zespołu Voo Voo ("Flota zjednoczonych sił") i Grzegorza Turnaua ("Tutaj jestem").

Kolejna płyta, zatytułowana "Dzień i noc", z tekstami autorstwa Edyty Bartosiewicz i Katarzyny Nosowskiej, ukazała się w 2000 roku. Na pierwszej części albumu artystka wykonała utwory taneczne. Druga część albumu zawierała utwory inspirowane muzyką filmową, nie zawierające słów i ozdobione tylko wokalizami Steczkowskiej. Album "Mów do mnie jeszcze" z roku 2001 zawierał utwory do tekstów Williama Szekspira, Cypriana Kamila Norwida, Kazimierza Przerwy-Tetmajera i Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej. W nagraniu krążka udział wziął Paweł Deląg.

Wydana w roku 2002 płyta "Alkimja" nawiązywała do kultury żydowskiej i zawierała utwory śpiewane po hebrajsku, aramejsku oraz w językach ladino i jidysz. Premiera albumu została poprzedzona koncertem w Teatrze Muzycznym w Łodzi. Za sprzedaną w trzydziestu pięciu tysiącach egzemplarzy "Alkimję" Justyna Steczkowska otrzymała złotą płytę oraz Fryderyka '02 w kategorii album roku etno-folk. Album "Femme Fatale" z roku 2004 prezentował covery piosenek, które w poprzednich dekadach wykonywały słynne piosenkarki polskie i zagraniczne. Wydanie krążka zostało poprzedzone spektaklem telewizyjnym, w którym artystka wcielała się w postacie Kaliny Jędrusik, Anny German, Marilyn Monroe czy Édith Piaf.

Kolejnym krążkiem w karierze Steczkowskiej był "Daj mi chwilę" z 2007 roku. Płyta została wyprodukowana przez Bogdana Kondrackiego i uzyskała status platynowej. W 2008 roku ukazał się album "Puchowe kołysanki". Zawierał piosenki napisane przez Steczkowską oraz bajki czytane przez nią samą.

W 2009 roku został wydany dziesiąty studyjny album, zatytułowany "To mój czas", promowany piosenką o tym samym tytule. Producentem muzycznym płyty został węgierski kompozytor i producent Victor Rakonczai. Album nie sprzedał się tak dobrze jak poprzedni i zebrał mieszane recenzje ze strony krytyków. Jako pierwsza artystka polskiej estrady zagrała koncert promujący nową płytę, który był transmitowany na żywo przez internet.

W 2011 roku artystka wraz z Maciejem Maleńczukiem wydała płytę "Mezalianse". W 2012 roku został wydany dwupłytowy album zatytułowany "XV". Rok 2013 przyniósł wydawnictwo "Puchowe kołysanki 2", a 25 listopada 2014 roku ukazał się album "Anima". To autorskie kompozycje ubrane w nowoczesne, zaskakujące dźwięki kosmicznej elektroniki osadzonej w rozległych przestrzeniach orkiestry Silesian Art Collective oraz niezwykłe teksty napisane m.in. przez Katarzynę Nosowską, Belę Komoszyńską, Michała Pańszczyka czy Ifi Ude.

(Wikipedia/mat. prasowe)

Naszych wcześniejszych koncertów słuchać można na moje.polskieradio.pl >>>

Polskie Radio jest partnerem systemu PIANO, dzięki któremu mogą Państwo słuchać audycji i koncertów w o wiele lepszej jakości dźwięku.