Pat Metheny Unity Group "Kin" i Gary Numan "Splinter (Songs From A Broken Mind)"

mat. prom. Warner Music Poland

Pat Metheny Unity Group "Kin"

Artysta nagrał kompozycje z muzykami, którzy tworzyli koncertowy skład zespołu Unity Band, który w 2012 roku wydał tak właśnie nazywający się album. Krążek "Unity Band" oraz trasa koncertowa, która po nim nastąpiła, spowodowały, że Pat Metheny zapragnął kontynuować współpracę z muzykami, z którymi płytę nagrał, na następnie występował. Z wzajemnością. Pod dokooptowaniu do składu (Chris Potter – saksofony tenorowy i sopranowy oraz klarnet; Ben Williams – akustyczny bas; Antonio Sanchez – perkusja) włoskiego multiinstrumentalisty Giulio Carmassiego, skład Pat Metheny Unity Group był skompletowany.
Pat Metheny: to przyjemność gościć w Trójce
Pat Metheny zapragnął stworzenia zespołu, który byłby swego rodzaju platformą, na której mógłby prezentować całe spektrum jazzowej muzyki, jaką stworzył przez blisko 40 lat. "Tutaj całość jest ważniejsza niż suma tworzących ją elementów. Chodziło mi o to, abyśmy dalej wspólnie mogli tworzyć coś wyjątkowego" – mówi o grupie jej lider.

Pat Metheny niezmiennie oczarowany językiem polskim. To już 11 lat
Efekt nagrań, czyli album "Kin", jest dowodem na to, że zespół Pat Metheny Unity Group doskonale spełnił to zadanie. Tak opisał zawartość płyty recenzent prestiżowego angielskiego "Guardiana": "Niesamowici, inteligentni wirtuozi wędrują od ognistego grania postbopowego, przez ballady inspirowane country aż po triumfalne hymny na syntezatorze gitarowym". Amerykański artysta posłużył się zaś następującym porównaniem: "Jeśli album »Unity Band« to film czarno-biały, płyta »Kin» jest niczym wersja do kin IMAX, w pełnej palecie barw. Mająca jednak pewien rdzeń, siedzący pośrodku całości".

Gary Numan "Splinter (Songs From A Broken Mind)"

Gary Numan to brytyjski wokalista i kompozytor. Pod koniec lat 70. założył zespół Tubeway Army. Po kilku nagraniach demo zespół podpisał w 1978 roku umowę z Beggars Banquet i w krótkim czasie wydał dwa single: "That's Too Bad" i "Bombers". Wydany w tym samym roku debiutancki album Tubeway Army (zwany również "Błękitnym Albumem") został bardzo szybko wyprzedany. Numan już na nim dał upust swoim dwóm największym fascynacjom: pesymistycznym wizjom przyszłości i – co ważniejsze – syntezatorom.
Numan został pierwszą popową gwiazdą syntezatorów. Występował w swoich kosmicznych kostiumach i makijażu, nie kryjąc przy tym swoich inspiracji: David Bowie, Marc Bolan czy ówcześni artyści elektroniczni jak John Foxx z Ultravox.
W 2003 roku, Numan świętował powrót na listy przebojów singlem nagranym z wschodzącą gwiazdą z Glasgow, Rico – "Crazier". Rico brał też udział w pracach na remixowym albumem "Hybrid", prezentującym nowe, bardziej industrialne wersje starych piosenek. W 2004 roku Numan znów wziął biznes w swoje ręce i otworzył wytwórnię Mortal Records, która wydała serię koncertowych DVD oraz świetnie przyjęty przez krytykę, nowy album Jagged, który ukazał się 13 marca 2006.

Spis utworów

1. I Am Dust
2. Here In The Black
3. Everything Comes Down To This
4. The Calling
5. Splinter
6. Lost
7. Love Hurt Bleed
8. A Shadow Falls On Me
9. Where I Can Never Be
10. We're The Unforgiven
11. Who Are You
12. My Last Day

(mat. prom. Warner Music Poland, Mystic Production, Wikipedia)