Szkolnictwo wyższe w czasie pandemii i dziś. Reportaż "Studia w obliczu zarazy" [POSŁUCHAJ]

Przejście na tryb zdalny wpłynęło szczególnie na sposób przeprowadzania egzaminów. Wykładowca nie ma wówczas możliwości łatwego sprawdzenia, czy student nie korzysta ze ściągi, albo pomocy osoby trzeciej. Był to więc także test uczciwości.

– Bardzo łatwo było przemycić kolegę lub koleżankę na egzamin zdalny – przyznaje Michał, który zaczął studia licencjackie niedługo przed wybuchem pandemii. – Przez kamerkę ogląda nas prowadzący czy prowadząca, a my odpowiadamy na pytania. Mamy też w uszach słuchawki; ale skąd wiadomo, że mamy je podłączone do laptopa? Otóż mogę nie mieć, tylko mieć je podłączone do telefonu, a w tym telefonie mam kolegę, który słyszy prowadzącą i jednocześnie może mi coś podpowiadać. (...) Wiem, że inni potrafili coś takiego robić. W trakcie pandemii, kiedy były zdalne egzaminy, był ogrom możliwości do ściągania.

Czytaj także: Studenckie koła naukowe – dlaczego warto do nich dołączyć?

"W takiej sytuacji nie da się uniknąć ściągania"

Ze skali problemu zdawali sobie sprawę również nauczyciele akademiccy. – Jest to niemalże niemożliwe, żeby przeprowadzić rzetelnie egzamin w trybie zdalnym. Aczkolwiek wiem, że stosowano metody, które faktycznie ten proceder ściągania bardzo utrudniały: na przykład szybkie zadawanie pytań, żeby osoba wypełniająca zadanie nie była w stanie się porozumieć – uważa prof. Mikołaj Jasiński, który w okresie lockdownu egzaminował ok. 150 osób.

Wykładowca dodaje jednocześnie, że w przypadku egzaminowania zdalnego nie da się na dłuższą metę uniknąć ściągania. – Chyba, że ktoś po prostu przestanie zwracać uwagę i dochodzi do wniosku, że to problem studenta, jeżeli coś zaliczy i tego nie potrafi. W tym sensie, wbrew pozorom, pandemia trochę skłoniła nas do tego, żeby właśnie sobie zaufać.

Najczęściej czytane:

• Codzienne życie kuriera. Reportaż "Zostaw to pod drzwiami" [POSŁUCHAJ]
• "Dawna wieś". Dlaczego warto pielęgnować tradycje? [POSŁUCHAJ]

Pozorny komfort zdalnej nauki

Na początku pandemii u studentów nie było strachu. W końcu zdalne zajęcia to przede wszystkim komfort. – Pierwsze dni były u mnie naznaczone swego rodzaju radością. Nigdy nie chciało mi się dojeżdżać na zajęcia; tutaj byłem pozbawiony tego przymusu – wspomina Michał.

Z czasem jednak dały o sobie znać wady zdalnej edukacji. – Zacząłem robić się bardziej zamknięty, nie chciało mi się wstawać z łóżka. Potem czułem się już tak źle, że po dwóch, trzech miesiącach zwracałem się do centrum pomocy psychologicznej, bo czasem nie chciało mi się nawet wstać, żeby umyć – dodaje student.

– Studenci opowiadali bardzo często o trudnościach, jakie mają podchodząc do zaliczeń, i jak stopień lęku wzrasta u nich bardzo szybko – mówi Magdalena Tarnacka-Szymańska z Sekcji do spraw Osób z Niepełnosprawnościami Politechniki Warszawskiej. – Im bliżej końca, zamknięcia, tym więcej było spraw studenckich. Największy wysyp był po powrocie do nauczania stacjonarnego, kiedy studenci mieli problem adaptacyjny.

"Studia zdalne nas zahartowały"

Anna, podobnie jak Michał, rozpoczęła studia niedługo przed wybuchem pandemii. Uważa, że edukacja w trakcie lockdownu zahartowała nie tylko ją, ale i innych studentów. – Wydaje mi się, że pandemia nauczyła nas również wartościowania najważniejszych dla nas ludzi, sytuacji i obowiązków. To były cenne lekcje – ocenia.

Posłuchaj

20:37

Szkolnictwo wyższe w czasie pandemii i dziś. Reportaż "Studia w obliczu zarazy" (Reportaż/Trójka)

Dodaj do playlisty

Dodaj do playlisty

***

Tytuł reportażu: "Studia w obliczu zarazy" 
Autor reportażu: Józef Niewiarowski
Data emisji: 17.10.2023
Godzina emisji: 22.23

qch